Уншихаас өөр ид шидгүй би үе үе инээд алданхан уншив. Соц нийгмийн үеийн орос үг, өвөрмөц хэллэгийг доор нь тайлбарлаад биччихсэн байсан. Сонин мэдрэмж төрөв. Уйтай ч юм шиг мэдрэмж...
Нээрээ л тун удахгүй үлэг гүрвэлийн үеийн хүн нь болоход тун цөөхөн жил үлдсэн бололтой дог шүү. Бидний үеийнхэн мэддэг, мэдээжийн зүйлийг тайлбарласаныг бодоход ирээдүйн уншигчдад зориулсан нь илт.
Бямбажавын Цэнддоо зохиолчийн "Өвөл хавар" хошин роман.
2024 оны сүүлээр "Голын тэртээх гацааны хавар" номыг нь уншсан. Бас хөөрхөн хошин мэдрэмжтэй, инээлгэсэн ном байсан. Ийм төрлөөр бичдэг зохиолч юм шиг байна тийм ээ. Хэд хэдэн ном гаргасан юм байна. Бусад зохиолоос нь авч уншина аа. Хөөрхөн бичлэгийн хэлбэртэй, тархиа амрааж, инээхэд минь хэрэгтэй.
Бибишийг төрсний дараагаар нэр өгдөг хэсэг үнэн инээдтэй. Аав нь ч тэр, намын дарга ч тэр. Инээдтэй гарууд. Ер нь тэр сумынхан бүгд "инээдтэй" гарууд.
Соц нийгэм сайхан байжээ, бидний хүүхэд нас сайхан байжээ гэж дурсан санагалзах дуртай 40 нэмэх насныхан уншвал ч дурсамжийг тань сэргээгээд сайхан байх бий вий? Ха ха.
Нутгийнх нь "Чонотын хавцал нь Үнэртийн хавчиг болсон нь" хэсэг үнэн инээдтэй. Тухайн үед дарга нар ирж очих нь үнэн ядаргаатай байсан биз? Өнөөх нэг кинонд гардаг даа. "Шинэ халаатаа өмсөөрэй, ширээнийхээ бүтээлгийг солиорой" гэдэг хэсэг шууд санаанд бууна.
Үргэлжлэл бичихийг хичээнэ ээ. Талдаа ороод л явж байна. Жижигхэн бичигдсэн тул хөөрхөн цаг орж байх шиг. Түүнээс 300-хан хуудастай, жижигхэн ном. 8 сардаа багтаана даа.
Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿