Цэцэгс

Өмнөх бичвэрийн өртөөний цэцгийг ойртуулж, өнгө өнгөөр нь тусад нь дарав. 

Күраёши гэдэг хотын нэгэн ахлах сургуулийн сурагчдын тарьж ургуулсан цэцэгс юм байна. Цэцгийн савыг ч бас тэдний модоор хийсэн бүтээл юм байна. 2017 оноос ингэж бэлэглэж, өртөөгөө чимдэг болсон юм байна. 

Цэцгийн нэрийг мэдсэнгүй ээ. Нэр нь хаа нэгтээ бичээстэй л байсан байх даа. Эд нар их олон цэцгийн нэрс мэддэг. Цэцэрлэг сургуулиас нь цэцэгтэй нөхөрлүүлдэг. Элсэлт, төгсөлтийн арга хэмжээнд заавал анхилуун үнэрт цэцэгсээр анги танхим, заалаа чимдэг. 

Тэгэхээр аяндаа цэцгийн нэрсийг цээжилчихдэг талтай юм билээ. 

Ийм цагаан өнгө хосолсон бүдэг ягаан өнгө байна. 

Сүүлийн үед ажиглаад буй зүйлийн нэг бол хуванцар материалтай шаар нэг их ашигладаггүй явдал. Мэдээж огт ашигладаггүй бол биш. Хаа нэгтээ ашигласан газар байдаг. 

Гэхдээ байгаль орчинд ээлгүй гэдэг утгаар нь, хүүхэд үлээж барих гэж байна гээд аманд нь бохир орно гэдэг утгаар нь хэрэглэдэггүй газар их юм билээ. 

Оронд нь амьд цэцэгс, өөрсдийн япон цаасаараа урласан цэцэгсээр уур амьсгалаа өөрчилдөг, зөөллөдөг, чимдэг юм билээ. Их таалагддаг, би гэртээ ямар нэгэн арга хэмжээ болоход шаар авдаггүй, дараа нь хог болно гээд зулзагууддаа хэлчихдэг. 

Тод ягаан өнгө.

Ингэж хойч үеэ байгальтай ойр, гоо үзэмжтэй ойр өсгөх гэж хичээдэг юм шиг. Манайхан шиг таван хошуу мал, тал нутаг гэх мэтээр байгальтай, амьтадтай ойр өсдөггүй болохоор тэр ч байж магад.  

Би ч бага зулзагаа эрэгтэй юм чинь цэцэг хуаранд нэг их дурлахгүй биз, хэрэггүй биз гэж бодолгүйгээр цэцэгтэй газраар аль болох дагуулж явахыг хичээдэг. Ирээдүйд цэцгийн дэлгүүр эрхэлдэг өөрийн гэсэн бизнестэй ч болох юм билүү, тийм үү? Хэ хэ. 

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.