Улаан гарьхан

80 км зайтай газар тэнэж яваад ийм өнгөтөй гарьхантай таарав. Машиныхаа цонхыг буулгаж аваад гялс мялс дарсан. Жаахан бүрэлзсэн байж магад.  

Зүгээр л нэг байшингийн буланд, баахан хад ч юм шиг овоолсон чулуу ч юм шиг газрын хэсэгхэн буланг эзлээд ургасан байсан. 

Хадны зургийг нь албаар оруулалгүй дарсан. 

Навч нь ийм. Цэцэглээд дууссан хойно танихгүй л байх даа. Малд нүдтэй хүүхэд гэж ярьдаг шиг ургамалд нүдтэй шүү эд нар. 

Ялангуяа хүүхнүүд, эмээ нар. Энд тэнд явахад тийм цэцэгний навч байхаа гээд л хоорондоо ярилцаж байхыг сонсоод биширч билээ. Би өөрөө тарьж мэддэггүй болохоор, цэцэгчин хүүхнүүдэд цагаахан атаархдаг шөө. Д сан минь ээ. Ха ха.  

Голд нь хатгачихсан сувд шиг цагаан хөөрхөн. Бүх өнгө нь тийм байсан байх. Амьдаар нь их гоё улаан өнгө өө. Гар утасны дуран гологдоод. Чамлахаар чанга атга...

Нэг иймэрхүү 6 сар ч тэр чигтээ гарьхан цэцгээр мэлмий юугаан баясгасан сар байлаа. Одоо 7 сар гэж ихэд халсан, бас хуушуурдсан, бас нэг улсаа сурталчлах ажилтай сар. 

Хар халуунд дээл өмсөнө гэсэн л жаахан халширч байна шүү. Гэхдээ дотор сэрүүхэн л байх байх л даа. Гол нь хөвсгөр өө. Хэвлийн хөвсгөр минь нэг л арилж өгөхгүй байна. 

За түр баяртай, бүгдэд нь амжилт хүсье.