Амралтын гал тогоо

Амралтын өдрөөр л идэш уушны хэм хэмнэл алдагдаад, ноён нуруу хугарчих гээд байх юм.

Хань ижлийн нэрэмжит гарын хоол. Өөрийн агнаж ирсэн зэрлэг гахайн элэг бөөр зүрх. Харин тэр дээр харагдаж байгаа нь үхрийн гэдэс дотор, өөх. Шарж идэхэд үнэн тансаг амттай. Дуртай гэж юүхэв.

Эртээд уух үед. Айлын эзэгтэй хийсэн гэсэн. Түүхий хиам, Zingiber mioga гэж нэг ургамал байна аа. Тэрийг ороочихсон хиам. Дажгүй санагдаад зураг дарсан. Заримдаа тэр myoga-г яаж идэх учраа олдоггүй байсан юм. Нимгэн хэрчсэн мах зэрэгт ороож идэж болох нь.

Салаат ногоонд хийдэг ч бага дунд зулзага идэхгүй болохоор бас авахгүй, хажуугаар нь өнгөрөөд байдаг байлаа. Хойшид ганцаараа ч хамаагүй ингээд идчихмээр санагдав.

Орчуулга нь япон цагаан гаа юм болов уу? Мундагууд хэлж өгөөрэй.

Хаш болон чинжүү. Чинжүүг ингэж бүтнээр нь шараад, мисогоор амтлаад идэх дуртай. Дунд, бага зулзага хоёр бас л идэхгүй. Томчууд иднэ ээ...

Гал тогооны ажилдаа мундаг болх юм сан гэж боддог ч чадахгүй л явна. Гар минь ном руу л яваад байх юм. Хоол хийнэ гэдэг чинь бас асар их цаг, энергийг минь авчихдаг болохоор. Хүмүүс шиг гоё хоол хийх гэж байна нэлээд мунгинадаг болохоор...

Бүгдэд нь амжилт шүү. Хичээл ном цаг хугацаандаа эхлээсэй...