Сэтгэл үнэртэх

Нэлээд дээхэн нэг найзаасаа "сэтгэл үнэртэх" гэдэг хэллэг сурч билээ. Хэ хэ. Хадмуудаас нь сэтгэл үнэртдэггүй, ганц нэг хүмүүсээс сэтгэл үнэртдэггүй гэж ярьж байсан юм. 

Тэрнээс хойш гэрт минь бас энэ хэллэг хэсэгтээ моодонд ороод. Бодоод байсан бас их тохирсон хэллэг ч юм шиг санагдах үе байна. 

Жишээ нь наашаа таньдаг хүн энэ тэр ирэх болоход та номоо захихгүй юм уу? гэж асуудаг нэг биш нэлээд дүү найзууд байна. Түүнээс яг өөрөө ирэхгүй юм чинь явах гэж буй хүндээ ачаа энэ тэр болж төвөг удмааргүй. Сэтгэл үнэртэж байгаа биз дээ? 

Би бас эргээд боломж гарсан үед сэтгэл үнэртүүлэх гэж хичээдэг.

Энэ гэхдээ заавал хол байгаа хүмүүс хоорондоо сэтгэл үнэртүүлэх биш шүү. Ойр байгаа хүмүүст ч хамааралтай. 

За яг юу хэлэх гээд л оршил бичээд байна вэ? Ингэсэн юм аа.

Энэ жилийн анхны бага сургуульдаа очоод хичээл заасан даа. Тэгсэн багш нь өнөөдөр өдрийн хоолонд монгол хоол гарна. "Будаатай хуурга, нийслэл салат, шарсан банш". 

Хоолнуудын нэрийг бүр монголоор хэлсэн. Тэгээд хичээлийн дараагаар бид хальт ангиар нь орж хоолыг нь хараад. Идээгүй л дээ, идмээр л байсан. Хэ хэ.

Энэ үеэр тогооч багш нь ирээд, интернетээс хайж байгаад, хийх аргыг нь бичиж авч байгаад л хийсэн. Банш жаахан түлсэн тал бий гэсэн. Маш их сэтгэл үнэртэж байгаа биз дээ? 

Монгол хүн ирж хичээл заана гэж сурагчдаасаа сонсоод л ийм сэтгэл гаргасан байсан. Гэхдээ нэг давуу тал нь яг энэ сургуульд тухайн сумын хэд хэдэн бага сургуулийн хоолыг хамтатгаж хийдэг гал тогоо нь байдаг юм билээ. 

Түүнээс өдрийн хоолоо сургуулийн өдрийн хоол хариуцаж хийдэг төвөөс авдаг бол бас л боломж нь ховор л доо.

Будаатай хуурга амттай харагдаад, гэдэс шууд л өлссөн. Хэ хэ. Бид хааяа л хийж иддэг. Өдөр бүр будаа иддэг ч, яг будаатай хуурга бол хийдэггүй. Будаагаа тусад нь нэг аяганд, ногоо цагаа, мах зэргээ тусад нь таваглаж иддэг.

Шарсан банш яахав, эдний чимхэлтээрээ байсан ч амттай харагдаж байгаа биз дээ? Ойрдоо банш шарж идээгүй юм байна. Амралтын өдрийн хоол шарсан банш, шийдлээ ерөөсөө. Үгүй ээ мөн том шийдэл ээ. Хи хи.

Нийслэл салат бас л өөрсдийнхөө аргаар хийсэн байх шиг байсан. Төмс нь нялцгай, нухсан. Бид төмс нь зажлууртайд дуртай...

За нэг иймэрхүү, япон хүмүүс үе үе сэтгэл үнэртүүлж хайрыг минь хүргэнэ ээ. Бид ч дутах юу байхав, бие биендээ сэтгэл үнэртүүлцгээе...