Элизабет Кюблер-Росс зохиолчийн номноос ганц нэгийг уншиж эхэлсэн. Монгол хэлээр "Үхлийн сурах бичиг" гэдэг номных нь орчуулгыг нь уншсан. Тусад нь бичнэ ээ.
Энэ удаад "Даагийд илгээх захидал-Үхэл болон ганцаардал, хорт хавдартай тэмцэж буй хүүхдүүдэд зориулав" гэдэг нимгэхэн номыг нь япон хэлээр уншлаа. Хорт хавдартай тэмцэж буй хүүхдүүдтэй олон жил ажилласан тэрээр бяцхан жаалуудын асуулт болох "Амь нас гэж юу юм бэ?", "Үхэл гэж юу юм бэ?" гэдэг асуултын хариулт болгож бичсэн гэсэн.
Хүүхэд өвдөх ямар хэцүү байдаг билээ? Хорт хавдраар өвдөөд, үхэлтэй тэмцэж буй жаалуудыг төсөөлөх бүр ч хэцүү.
Ямар азаар эмч болоогүй юм бэ ч гэж бодох...
Сүүлийн үед нүүрномоор бас өвдсөн хүүхдүүдийн хандив хүссэн бичлэг зөндөө байдаг болжээ.
Үзээд, уншаад сэтгэл их өвдөнө өө. Боломжтой үедээ хаа нэгтээ хандив өгөх гэж хичээнэ. Гэхдээ л бүгдэд бол час чадахгүй...
За тэгээд үхлийн тухай ярих, бичих, унших нь муу ёр гэгддэг тийм ээ? Яагаад энэ зохиолчийн номыг сонирхсон гэхээр Цогтын Амгалан гэх эмэгтэйн яриаг сонсоод. Мөн энэ зун ойрын төрөл үхэлтэй тэмцээд...
Тэгээд л ямартай ч нэг уншаад үзье гэж шийдсэн. Бодоод байх нь ээ, гэнэтийн зүйл тохиолдвол яах вэ? гэдэг их том асуудал юм байна. Саяхан бас нэг танил бүсгүй ээжийгээ гэнэтийн тохиолдлоор алдсан.
Ижий аав минь ч нас ахиж байна, ойрын төрөл садан минь ч ихээр "диваажинд заларч" байна. Залуудаа нэг их тоодоггүй "Өө тэгээ юу? Буяны юм өгөх үү?" гэж ханддаг байсан бол одоо нас ахиад арай өөрөөр хүлээж аваад байх шиг байна.
Өөр зөндөө ном байсан. Нэлээд зузаан номнууд байсан. Бүр дараа л зав гаргаж уншихыг хичээнэ ээ. Нэг номын бүлгэмд элсээд орчихсон. Монголоос зөндөө ном захьчихсан. Хүлээхийн жаргал эдлээд л сууж байна даа.
Тэрнээс өмнө ганц нэг номыг бас уншаад дуусгачих санаатай үзэж тарж л байна.
Та нар минь ч гэсэн ном сайн уншиж байгаарай. Ном унших маш сайн гэж бичээд байна шүү, цаана чинь...
Түр баяртай, бүгдэд нь амжилт хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿