Үе тэнгийн үхэр хонь жилтэнгүүд минь сүрхий юм өө. Эхний ч билүү нэг номыг нь Гуталчин блогчоос аваад уншиж байлаа.
Энэ өнөөх ахлах сургуулийн монгол сурагч авчирч өгсөн номны нэг. Уншаад дуусгалаа. Зураг хөрөг ихтэй болохоор бас хурдан уншигдлаа.
Их сургуульд хальт нэг ангид сурч байлаа. Энэ тухайгаа өмнөх блогтоо хальт бичсэн тул энд бичихгүй ээ.
Бас нэг тийм өвөрмөц ертөнц тийм ээ. Нүүр номоор бичсэн ярьсан нь их явдаг болохоор одоо тэр өвөрмөц ертөнц нь байх ёстой нэг ертөнц болсон миний хувьд.
Заримдаа ч их үнэн яриад байх шиг, заримдаа ч хэт өвөрмөцдөөд байх шиг санагддагийг нуухгүй ээ.
Ямартай ч монгол залуус нэг уншаад, гадаад орон ийм байдаг юм байна, гадаадаар аялах ийм байдаг юм байна. Аз жаргал гэж юу вэ? Эх орон гэж юу вэ? гэх мэт олон асуултын хариултад бага ч гэсэн ойртох юм болов уу?
Нэгэн шүүмж. Энэ талаар ном унших болгондоо л бичдэг л дээ. Хүмүүс яагаад ийм гялгар шохойтой цаасанд дуртай байдаг юм бол? Уншигч миний нүдээр бол гялгар цаас гэрэл голдог, гялбаад гэрлээ тохируулах шаардлага гардаг, номон дээрээ шууд тодруулагчаар тодруулаад явахад тохиромжгүй гэх мэт сул талтай санагддаг.
Энэ ном ч мөн урдных шигээ гялгар цаасан дээр хэвлэгдсэн байсан. Гэрэл энэ тэрээ тохируулж уншсан.
Аан тийм олон мундаг хүнээр хянуулсан гэхэд алдаа бага байсан. Ганц нэг хэвлэлийн алдаа бол байсан байсан. Би тодруулчихсан. Мундаг юм болохоороо олж харна аа тэрийг нь бас. Хо хо.
Маргааш болтол баяртай, бүгдэд нь амжилт хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿