Шармаань

За энэ номыг хэнд захиад, шуудангаар авлаа мартчихаж. 2 ч ойрхон шуудан авсан юм, түрүү жил. Хэ хэ. 

Ямартай ч Мэнд-Ооёо гуайн "Шилийн богд"-ыг уншаад, үүнийг уншмаар санагдсан юм. 

 Сонирхолтой байсан. 

Шармаань гэж мэдэхгүй нэгэнд хэлэхэд Тооройбандийн гэргий шүү. Тухайн цаг үеийн эмэгтэйчүүдийн хувь заяа хэцүү нэг нь их л хэцүү байжээ. Ялангуяа царайлаг төрсөн сайхан бүсгүйчүүдийн хувь заяа. 

Ямар азаар царай муутай төрсөн юм гэхгүй юу? Ха ха. 

За за марзаганах ч яахав. Номын тухай сонирхолтой бөгөөд уншууртай сэтгэгдэл бичиж сурах холын мөрөөдөлтэй ч яг ингээд бичих гээд суухаар чадахгүй юм. Яалтай? 

Олон ажилд сатаарангаа бичдэг болохоор тэр байх даа? Яг сайхан тэмдэглэл бичнэ гээд ганцаараа, төвлөрөөд суух зав гаргахгүй юм чинь тийм ээ? Хэ хэ. 

Хүмүүсийн бичсэн сэтгэгдлийг уншаад л зүгээр л биширч энэ тэр.

 Үгүй яахав уншсан гэдгээ мартахгүйн тулд л эндээ оруулах юм даа. Тийм ээ?

Уншиж эхлээд, мэдээж нэг дор дуусгаж завдалгүй, дунд нь ингээд элдэв амттан энэ тэр идээд. 

Би маяглаж хамтад нь зураг дарах гэж ажил удна. 

Дунд зулзага одоо ч мэддэг болсон байна лээ. Идэхээсээ өмнө зураг дарна биз дээ? гэж хэлдэг болсон. Хи хи. 

Яг үүнийг уншиж байх явцад монголд залуус Тооройбандийн хөшөөг цэвэрлэж, сүү тосыг нь арчив гэж уншсан. 

Мөн гэгээн хайрын өдөр ч болов. Тэгээд л бодлоо. Ер нь заавал гадаад ламын ч билүү, хүүхний нэр өгч байхаар монголчлоод Шармаанийн өдөр, Тооройбандийн өдөр гэж нэрлээд тэмдэглэчихэж байвал гоё ч юм шиг. Ккк. 

Эгэл даруу, хань ижилдээ үнэнч монгол бүсгүйн сайхан бүхнийг агуулсан Шармаань хадан цохион дээрээс үсрээд, хальчихдаг юм. Хань ижилтэйгээ уулзан, хань ижлийнхээ гар дээр. 

Үнэхээр харамсалтай хайрын түүх мөн үү? Мөн.

Тэгвэл ядаж түүхэн бодит хүмсүүдийнхээ нэрийг мэдээд авна, цаашлаад үүх түүхээ ч бага сага гадарлаад авна. Тийм үү?

Ийм түүхийн ном уншихаар бас сэтгэл санаа сонин болчихдог юм дөө. Хамаг сайн сайхан, үндэсний, үнэт зүйлсийг минь шан харамж, цол гуншин, эд мөнгөнд дуртай зальхай зайдан улсууд гадагш нь зөөчихсөн гэж бодохоор гол харлаад. 

Яг л өнөөгийн нийгмийн нэлээд хэдэн баячууд? томчуудын үйлдэлтэй адил...

Яруу яруу монгол хэлний үгс ч олноор гарч байсан шүү. Би шууд номон дээрээ тэмдэглээд явчихдаг болсон. Шилийн Богдыг уншсан хань ижил шоолоод байсан. 

Ийм үг мэддэггүй юм уу? гээд. Хөдөө газар өссөн хүн чинь хотын маниас илүү монгол ахуйнхаа үг хэллэг, зан заншлыг мэддэг юм билээ. Яалтайв? хотод өссөн миний буруу биш. Хи хи. 

Мөн Шилийн богд романд гардаг Агшуу хэмээх шонхор шувуу нь зохиолын утга санаа, хэлэх гээд байгаа зүйлийг холбогч гүүр нь болоод, зангидаад байх шиг. Байх шиг ч гэж дээ, холбоно. 

Мөн цагаан тогорууны домог гэж гарсан. Тогорууны домог бас их учиртай. Биесээ хүлээн зөвшөөрөхгүй байх, ад үзэх, биесээ хэмлэх нь эргээд үндэстэн устах аюул шүү гэдгийг ойлгуулах санаатай...

 За тэгээд өөрсдөө уншсан нь л хамгийн тансаг дөө. 

Бүгдэд нь амжилт хүсье. Түр баяртай.