Нэг сонирхолтой ном уншиж дуусгалаа. Зохиолч нь Минато Канаэ. "Охин", "Илчлэх" зэрэг номыг бичсэн. Ээж охин, ээж хүү гэсэн гэр бүлийн гишүүдийн харилцааны талаар өгүүлдэг, эдгээр уншсан ном.
Хэтрүүлж хайрлах, хэрхэн харьцахаа мэдэхгүй байх, гэр бүлийн уур амьсгал, аав эцэг хүний гэр бүл дэх оролцоо зэргийг өгүүлсэн. Ихийг бодогдуулна.
Энэ номын агуулга нь бас л...
Гарчиг нь "эхийн зөнт хайр" гэх юм болов уу? Дангаар нь зөн гэхээр ирээдүйг нь зөгнөсөн зөн совин болчих гээд.
Дангаар нь хайр гэхээр нэг тийм хайр нь ундарсан, бялхсан ээж хүний тухай болчих гээд.
Эмээ, ээж, охин гурвын хоорондын биедээ хандаж буй хандлага, биесээ хэрхэн хайрлаж байгааг өгүүлнэ.
Эхийн хайр гэж юу вэ? Охины ээжээ гэсэн сэтгэл?
Охины ээжээсээ хүсэж буй жижигхээн анхаарал, хайр, магтаалын үг өдөр тутмын амьдралд нь хэрхэн нөлөөлөөд, хойшид амьдралд нь хэрхэн нөлөөлж болохыг мэдэрсэн ном байлаа.
"Ээж" гэж гардаг эмэгтэй багадаа ээждээ таалагдах гэж, ээждээ магтуулах гэж л хичээдэг байсан. Ээжийн магтаал түүний амьдралын салшгүй нэгээхэн хэсэг болчихсон байдаг.
Мэдээж аав нь ч түүнийг магтдаг, харамсалтай нь аав нь оюутан байхад нь хорт хавдраар нас барна.
"Ээж" хүнтэй сууна. Охин төрүүлнэ. Охиноо хараад эхийн зөнт хайр ундран гарч ирдэггүй. Харин охин нь өөрийнх нь ээж буюу "эмээ"-д нь таалагдах болов уу? гэж бодно.
Хүнтэй суухдаа ч ээжийнх (эмээ) нь хэлсэн үг асар их түлхэц болно. Хүргэн ээж 2-ын сонирхол нэг. Хүргэний зурсан зураг, уншдаг шүлэг таалагдана. Ээж (эмээ) ч хүргэнийхээ уншдаг шүлэгт дуртай байдаг.
Охиныхоо үг үйлдэл зэргийг ч эмээд нь таалагдахаар байлгаж заана, сургана.
Зээ охин ч ээжийгээ баярлуулах гэж эмээгээ баярлуулах үг үйлдэл хийнэ. Эмээ нь баярлавал ээж нь баярлах тул насандаа таарамгүй үг хэлнэ, үйлдэл гаргана.
Гэтэл хүргэний гэр бүл эсрэг тэсрэгийн туйл. Магтаалын үг хэлдэггүй, хадам ээж чанга хатуу. Ээжийг илт дээрэлхэж хамаг байдгаа хийлгэнэ. Загнана.
Харин зохиолын төгсгөлд өөрийн охидын нэрийг мартаад, зөнөгөрдөг ч. Бэрийнхээ нэрийг мартахгүй, бэрдээ сайн хандана.
Тэгээд л бодлоо. Миний охид яадаг байсан бол? Ээжийгээ баярлуулах гэж хичээдэг байсан болов уу? Ээжийгээ баярлуулах гээд өөрсдийнхөө хүсэл мөрөөдөл, үзэл бодлоо дотогш нь залгидаг байсан болов уу?
Мэдээж байсан байх. Манай монгол хүмүүжил чинь бас л хүүхдийн сэтгэхүйг жаахан барих гээд байдаг талтай шиг. Ээж аавыгаа гомдоолоо, эхийн хайр бол агуа энэ тэр гээд хаших гээд байдаг талтай.
Яахав үнсэж үлгэх, үнэрлэх, тэврэх гэдэг дээр япончуудыг бодвол чөлөөтэй ч гэсэн үзэл бодол, хүсэл мөрөөдөлд нөлөөлчих гээд байдаг шиг санагддаг.
Саяхан бага зулзага минь "ээж нил ягаан өнгөнд дуртай болохоор" гэж хэлсэн. Ээжийнхээ дуртай өнгийг биш өөрийнхөө дуртай өнгийг сонгоорой л гэлээ.
Яг энэ номыг уншиж таарсан болохоор, бодлоо. Өөрөө ч мэдэлгүй хүүхдүүдээ өөрөөсөө хамааралтай болгоод байгаа юм биш биз?
Номыг агуулгыг тод томруун бичих гэсэн чинь нэг л болж өгөхгүй байна. Өөрсдөө олж уншихыг хичээгээрэй, японд байдаг нь.
Кино нь ч байдаг байж магад.
Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿