Эртээдийн бичвэрт буузныхаа зургийг оруулаагүй байна лээ. Хэ хэ.
Хормогчоо өмсөж аваад л гурилаа элдэв. Цугласан япончуудын нүд орой дээрээ гарч байна өө. Мэргэжлийн гурил эллдэгч байна аа л гэцгээв. Хо хо.
Өө энэ чинь манай нутагт мэдээжийн хэрэг ээ л гэлээ. Хань ижил бас мэргэжлийн чимхэгч боллоо. Манай нутагт эрчүүд нь их ажилсаг аа л гэлээ. Хэ хэ.
За энэ хундага их учиртай. Болор хундага. 4 ширхэг байсан гэнэ. Нэгийг нь хагалчихсан гэнэ. Үнийг нь сонсоод хагалсан хүн нь муужирч унахаа шахсан гэнэ.
Бид ч сонсоолд ухаан алдах шахав. 20-д жилийн өмнөх ханшаар нэг нь 150 мянган иен, одоогийн ханшаар 300 мянган иен. Та хэд өөрсдөө төгрөгт шилжүүлж бодоод үзнэ биз дээ?
Улаан цагаан дарс амтархан ууж байсан улсын гар нь чичрээд, салгалаад ирсэн. Хагалчих вий гээд, ерөөсөө зүгээр л энгийн хундагаар ууцгаая болцгоогоод байсан. Хи хи.
Би ч уугаагүй болохоор дараа би энэ хундагаар чинь ууна шүү, гар минь салганах нь уу? Үзнэ гэж тохиров. Хо хо.
Буузныхаа зургийг амжиж дарсан. Хүмүүст маш их таалагдсан. Бүр уламжлал болгоцгооё гэсэн. Жил бүрийн 2 дугаар сарын эхний долоо хоногийн хагас сайныг бууз идэх өдөр болгоцгооё гэж авсан.
Өөрсдөө чимхэлцэхгүй байж. Бид л эх орныхоо нэрийг бодоод, ганц ч болтугай хүн эх оронд минь дурлаж, аялаасай гэж чармайх байх даа тийм ээ? Хааяа ч ажил ихтэй үед гурил зуурч элдэх, чимхэх ч төвөгтэй санагддагийг нуухгүй ээ.
Надтай өнгө ижил бүсгүйчүүд их юм билээ шүү. Муу ээж, залхуу ээж гээд бухимдаад унав даа. Хүн бүр адилгүй шүү дээ. Хэ хэ.
Гэснээс амралтын өдрүүдээр бууз чимхэж хөлдөөнө дөө. Хэдэн сурагчид, залуус ирж бууз жигнүүлж идэх байх...
Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿