Өнгөрдөг хагас бүтэн сайнд нэг арга хэмжээнд дүүрмаадсан. Дүүриймаадах гоё шүдгүй ч, амны хаалттай. Ха ха.
Монголыг танилцуулах, монгол хүүхдүүдэд эдний сурагчийн цүнх цуглуулж хандивлах арга хэмжээ.
Цүнх их цугласан гэсэн. Нэлээд хэдэн сарын өмнөөс цуглуулаад бэлдчихсэн юм билээ. Миний дүүриймааддаг арга хэмжээ нь талархал болгож зохиосон.
Орой нь голчлон оролцсон хүмүүс хамтдаа тэмдэглээд. Хэ хэ. Далайн эрэг дээр оршдогийнх. Далайн хишгээ хүртэцгээв. Токио хот, Фүкүшима мужаас ирсэн багш, өвөө гэх мэт улсууд амттай загас идмээр байна гэсэн гэнэ лээ.
За тэгээд иймэрхүү урлагийн бүтээл ирдэг тийм ээ? Японд байдаг хүмүүс бол мэднэ дээ. Шувууны баас шиг гэдэг билүү? Ха ха.
Дараахан нь ирсэн түүхий загас. Мэдээж танилцсаных, арга хэмжээ дажгүй болсных гээд тулгана. Шар айргаар. Халуунд хүйтэн шар айраг ч тансаг шүү.Үндсэн хоол. Манайхаар бол хонины мах ирлээ гэсэн үг. Юу гэдэг загас гэлээ дээ, шар айрагтайгаа холиод уучихсан тул мартааский. Ястай, амт нь анх идэж буй бол чихэрлэг байж магад. Би ч дасаад тэр үү, дуртай.
Гэртээ өөрөө загас шарж барихдаа хойрго хүн чинь, гадуур иймэрхүү маягаар хооллохдоо загас идэх гэж үздэг.
Хясаа. Би дуртай. Гуриланд ороож шарсанд нь илүү дуртай. Шажигнаад гоё амттай байдаг. Ийм түүхий нь лемон жимсээр амт оруулаад л идчихнэ. Нялцгай зөөлөн. Анх ирсэн хүмүүс бол идэж чадахгүй байх өө.
Чяван мүши гэдэг. Аягтай нь хамт жигнэдэг. Орц нь өндөг, мөөг, тахианы мах голцуу ордог. Заримдаа өөр зүйл хольсон ч байдаг. Дуртай дуртай.
0 件のコメント:
コメントを投稿