Гээд бичиж эхлээд орхисон байв. 6 дугаар сар дуусаад бүр 7 сар гарчихлаа. 6 сарын ном энэ номыг бодвол арай нимгэндүү ном байсан тул энэ сар хоёр ном унших ёстой болов. 6 дугаар сарынхаа номыг, 7 дугаар сарынхаа номыг.
Дундуур нь дугаар дайрч урдуур орох гэж зүтгэдэг ганц нэг номыг уншина. Ингээд бичихээр би ч яаж амжуулаад байна аа тийм ээ? Гэхдээ амжуулдаг хүмүүсийн хажууд өчүүхэн шүү дээ.
Энэ ном байна аа даа нуль философи. 10 жилд байхдаа нийгмийн хичээлдээ тийм ч муу байгаагүй, тийм ч сайн байгаагүй. Гэхдээ багш нь надад тун дажгүй ханддаг байсан.
Дурсамжаа эргэн санахад оюутан болохоор конкурс өгөхдөө нийгмийн шалгалтандаа бүтэн оноогоо авсан буюу 3 шалгалт дундаас хамгийн өндөр нь байж билээ.
Мөн үе үе суут хүмүүсийн мэргэн үгсийг энд тэнд их бичиж, ярьдаг болсон доо. Мэддэг хүний тухай ч гарна. Нээрээ нэг ийм философич хүний тухай үзэж байсан даа, уншиж байсан даа гэж бүдэг бадаг л санах.
700 гаран хуудастай зузаан ном тул тувт цүнхэлж явна. Янз бүрийн л газар хамтдаа зураг дарсан. Бүр монгол явахдаа хүртэл цүнхлээд явчих санаатай байсан ч ачаа минь яаж ийгээд л дүүрчихдэг болохоор орхисон.
Харин сэтгэл санаа бол Софитой хамт л философийн ертөнцөд л явсан.
Олон зүйлийг тунгаан бодоход хүргэнэ. Ялангуяа Софитой нас чацуу залуухан охид, хөвгүүд уншвал ихээхэн ач холбогдолтой, их зүйлийг эргэцүүлэн бодоход хүргэх агуулгатай ном байлаа.
Эцэг эхчүүдэд, сурагчдад уншихыг зөвлөх номны нэг байлаа. Агуулгыг нь ярих илүүц мэт боловч хожим өөрөө санаж байхаар ганц нэг зүйлийг бичнэ ээ.
Тун удахгүй 15 нас хүрэх гэж буй Софи охинд үл мэдэх нэгнээс нэгэн захидал ирнэ. Тэрхүү захидалд "Би хэн бэ?" хэмээх асуулт бүхий. Асуултын тухай эргэцүүлэн бодох багахан хугацаа өгнө.
Хариулт нь маргааш өдөр нь ирнэ. Мэдээж хариулт нь яв цав доторхой хариулт биш хэд хэдэн өнцгөөс харж тайлбарласан байна.
Ийнхүү Софи охин болон түүнд захидал илгээх философич хоёрын аливааг эргэцүүлэн тунгаах, ярилцах, мэтгэлцэх, хүлээн зөвшөөрөх, эс зөвшөөрөх гэсэн аян эхэлдэг.
Софи охиноор уншигч биднийг төлөөлүүлсэн мэт. Өдөр алгасалгүй ирэх захиагаар философийн адармаатай агуулгыг энгийнээр, хамгийн гол нь уйдаахгүйгээр тайлбарлаж, ойлгуулах гэж, ухуулах гэж, эргэлзэнгүйгээр хандуулах гэж бичсэнээрээ тун догь ном санагдлаа.
Явцын дунд бас нэгэн охин гарч ирнэ. Энэ тухай үргэлжлэл бичвэртээ бичнэ ээ.
"...бодит амьдралд бидний итгэж үнэмшиж ирсэн олон ойлголт дутуу дулимаг, худал хуурмаг, утгагүй байх магадлалтайг харуулна. Эгэл жирийн, гүндүүгүй сайхан гэж бодсон яриа хүртэл маш аюултай солиорол байж болдог нь ч үүний жишээ."
"Философич болох нь мэдэхгүйгээс эхтэй. Асууна гэдэг нь мэдэхгүйгээ хүлээн зөвшөөрнө гэсэн үг."
"Гол нь аливааг мэдэхгүй байх нь муу биш, харин мэдэхгүйгээ мэдэх, үүн дээрээ үндэслээд цааш хэрхэн хөдлөх нь л чухал."
"Философийн хэлийг нутагшуулахын тулд бид амьдралд философичоор хандар хэрэгтэй. Бид бүгдээрээ асуух хэрэгтэй. Яагаад? гэж. Цааш ахин дахинасуух хэрэгтэй."
Оршлыг уншихад л асар их философи үнэртэж байгаа биз?
Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿