Нэрийн дэлгүүрийн эмэгтэй

Ойрд ч номыг бөөндөж байна дөө. Гол нь нимгэн ном тул бөөндөөд байх шиг. Зузаан ном ч бас уншаад л байдаг, уншаад л байдаг дуусч өгдөггүй тал бий шүү. Ард нь гараад, уншаад дуусчихсан байхад нэг тийм бахархал сэтгэл төрдөг тийм ээ? Хэ хэ. 

6 дугаар сард эх орондоо очихдоо хамт явсан япончуудыг Номин их дэлгүүр дагуулж ороод, харьцангүй хүн багатай, нэг их харж хандаад, хаа явсан газар нь цуг байх шаардлага бага байсан тул хальт адил давхарт байсан номын дэлгүүрээр хэсэж явахдаа худалдаж авсан. 

3 ном авсны нэг нь "Чөтгөрийн бясалгал", "Нэрийн дэлгүүрийн эмэгтэй", "Жолоодогч" гэсэн номнууд. Бүгд хэмжээний хувьд ижил жижиг. Хуудасны тоо цөөн. 

Мүрата Саяака зохиолчийн бичсэн "Нэрийн дэлгүүрийн эмэгтэй" гэдэг ном худалдаж аваад гээд хамт яваа сурагчдадаа хэлсэн чинь бүр бишрээд, нэг нь бас худалдаж авмаар байна гээд. Хэ хэ. 

Хамт явсан багш нь тайвшруулж, сэтгэлийн хөөрлөөр худалдаа хийв дээ гэж хэлсний хүчинд монгол хэлээр бичигдсэн зурагт ном авсан байсан. Монгол хэл сурна гэсэн. Хи хи. 

Дуртай зохиолч нь гэнэ ээ. Тэгсэн чинь дуртай зохиолчийнх нь ном бүр хаа байсан монгол хэл дээр орчуулагдаад хэвлэгдээд гарчихсан байхад нь баярлаад, хөөрөөд гэсэн. 

Монгол хэл сурчихаар нь зээлж уншуулна аа л гэлээ. Хөөрхөн байна уу? Охид оо гэж. Хөөрхөн шүү. 

За номын агуулга нь байна аа даа. 

Гэнэт эхлээд л гэнэт төгсөнө. Өвөрмөц ч юм шиг. Ямар ч эхлэл, ямар оршил, ямар ч төгсгөл гэж байхгүй. Шууд л хүүрнээд эхлэнэ. Хүүрнэж буй эмэгтэй нь ч өөрөө "тун өвөрмөц". 

Өвөрмөц гэж хэлэх ч багадаж магад. Бүр хачин, зарим нэг бодол үйлдэл нь "аймар". Учир нь үл ойлгогдох. Гэрийнхэн нь, сургуулийнхан түүнийг "засах" гэж оролдоно. Энэ бүхэн нь эсрэгээрээ охинд хачин бөгөөд ойлгомжгүй санагдаж эсрэгээрээ "дуугүй байх нь, ямар нэгэн үйлдэл хийхээ байх нь" асуудал шийдэгдсэн мэт санагдана. Охин өсөж томорсон ч "Засардаггүй"...

Бага ангидаа ангийнхаа нэг хүүхдийг хүрзээр цохиод унагаачихдаг нь, дүүгийнхээ дөнгөж төрсөн жаахан маамааг уйлахад нь "бялуу хэрчиж байсан хутга нүдэнд нь тусаад, дуугай болгох ч тун амархан даа" гэж бодох нь яавч эрүүл бус...

Үхсэн шувуу олоод "оройн хоолондоо шараад идчихье л дээ" гэж хэлээд эргэн тойрныхоо хүмүүсийн нүдийг бүлтийлгэх. 

Нэрийн дэлгүүрт цагийн ажилтнаар 18 жил ажиллана гэдэг эндээ бол үнэн "өвөрмөц" л дөө. Бүр байж боломжгүй ч санагдах байх. 

Тэгсэн бас нэг хачин этгээд залуу ажилд нь орно. Бүр нэг толгой нь эргэчихсэн залуу. Гол дүрийн эмэгтэй Фүрүкүра ч нэг их гайхаж хүлээж авдаггүй ч, бусад ажилчид нь гайхдаг тул тэднийг дуурайна. 

Ер нь Фүрүкүра ажлынхаа хүүхнүүдийн өмссөн зүүсэн, ярьж хэлж буйг нэлээд дуурайж, олны хэлдгээр хүн болдог, олонхид хүлээн зөвшөөрөгдөөд явдаг. Түүнээс дотор хүн нь, дотроо бол тэс өөр бодолтой. Эргэн тойрных нь хүмүүсийн асууж залхаадаг олон асуулт, хүлээлтээс зугтаах гэж л тэр бусдыг дуурайдаг. 

Тэгсэн тэр ажилд нь шинээр ирдэг Шираха гэдэг залуу түүнийг яг таг хэлээд "Хэрэв чи надтай хамт амьдарвал олны элдэв олон асуулт, шахалт дарамтаас холдож, тэд чамайг хүлээн зөвшөөрнө, чамайг сонирхохоо болино" гэж хэлээд тэднийд ирээд суучихдаг. 

Уг залуу ч өөрөө эрэгтэй хүний тухай үнэхээрийн хачин бодолтой явдаг. Гэрлэчихээр л хамаг зүйл нь болчих гээд, гэхдээ гол нь мөнгөтэй хүүхэнтэй гэрлэх гэж хайна, гэрлэх хүн хайж л нэрийн дэлгүүрт ажилд орсон гэх ч цөөхөн хоног ажиллаад л ажлаасаа гарна. 

Зохиолч нийгмийн цөөнх, нийгэмд ад шоо үзэгддэг бүлэглэлийн тухай бичдэг бололтой юм байна. Угаасаа японы нийгэм асар дарамттай гэдгээрээ дэлхийд алдартай, сэтгэл санааны стресс их байдаг гэгддэг юм билээ. Үнэн байх магадлал өндөр...

"Хувь хүнд ямар ч болом эс олгох хачин чигжүү иргэншил, хотжил, нийгмийн дагтаршсан хэв маягт эс нийцэгчдийн тухай голчлон бичдэг." 

Гэж номын арын хавтсанд бичээстэй байна. 

Ажиллаж, амьдардагийн хувьд учиргүй ойлгож уншив. Гэхдээ би өөрөө олонхын нэг төлөөлөл тул гол дүрийн хоёр "хачин жигтэй" санагдах. Ерөөсөө л засах гэж оролдолгүй, холхон явах ёстой мэт. Хэрэв өөрийн минь эргэн тойронд ийм хүн байвал яах ёстойг бүү мэд. Засах гэж уйгагүй л үзэж тарах юм болов уу? ...

Угтаа хүлээн зөвшөөрөөд, хамтдаа л орших ёстой байх тийм ээ? 

Нэрийн барааны дэлгүүрийн нэгээхэн хэсэг болчихсон, дэлгүүрийн хүсэлтийг зүрх сэтгэлээрээ мэдэрдэг болчихсон бүсгүй Фүрүкүра хэсэг ажлаасаа хөндийрсөн ч буцаад л нэрийн дэлгүүртээ ирэх...

Хойшид нэрийн дэлгүүрээр үйлчлүүлэхдээ тун боловсон үйлчлүүлж байна аа. Хэ хэ. 

Зарим нэг "ү" үсгийг орос маягаар "у" гээд бичсэн нь, "Ирашшаимасэ" гэх үгний нэг "ш" үсгийг гээсэн зэрэг бага зэрэг алдаа олж харав. Ооё. Бас ч гэж японоор үсэглээд уншчихдаг юм болохоороо өөрийн мэдэлгүй л энэ мэт үгийг ингэж бичдэг байх аа? гэж бодсон. 

Мүрата Саяака зохиолчийн ном, зохиолоос уншина аа гэж бодов. Таалагдсан тул.

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүьсе.