Та нар жаахан амьдралтай зүйл бичиж бай л даа. Би хэрэгжүүлж чадаагүйг бодоход амьдралаас тасархай, хол зүйл бичсэн бололтой дог шүү, тийм үү? Аминдаа л хаа явсан газраа ном дэлгээд л байгаа юмсан. Зарим нэг хүмүүс худлаа хэлбэрдлээ гэж боддог байж магад л юм. Тэр хүмүүсийн юу гэж бодох нь тэдний дурын л асуудал. Би тэгж бодтол нь хэлбэрдэж чадаж байна гэдэг чинь бас л сүрхий байгаа биз дээ? Хэ хэ.
За тэр ч яахав. Он дуусах гээд байдаг, учиргүй 50 ном уншина гэж ам өчиг өгөөд байсан чинь талдаа ч орохгүй л хуучин оноо үдэх нь. 12 сард бөөндөх үү дээ? Хи хи.
Мүраками Харүки зохиолчийн "Эмсгүй эрс" гэдэг ном. 7 өгүүллэгээс бүрдсэн. Гарчигнаас нь харахад дээхэн уншсан "Шивэгчний үлгэр" ном шиг байх гэж төсөөлөөд байлаа. Тэгсэн чинь үгүй юм аа. Хаа байсан 2018 онд орчуулагдаж хэвлэгдсэн байх юм. 7 жилийн дараа уншдаг гэнэ ээ. Бодвол Мүракамид нэг их дурладаггүй болохоор тэр байх...
Гэсэн хэдий ч түүний 3 дахь номыг нь уншиж байна өө. Цаашид ч унших байх өө. Хэ хэ. Тэгж байгаад өөрөөр хэлбэл уншсаар байгаад дуртай, таалдаг болчих байх өө. Хи хи.
Япон хүмүүсийн тэр дундаа япон эрэгтэй хүмүүсийн дотоод сэтгэлийг уудалсан шиг санагдав. Нэг тийм чимээгүй, дотуур тамиртай ч юм шиг, дуугай хүмүүс. Нөгөө талдаа нэлээд ганган, гоёмсог, ихэмсэг, яриа хөөрөө сайтай хүмүүс... Тэдгээр бүхий л эрчүүд нь эмэгтэй хүнээр дутагдсан гачигдсан, эмэгтэй хүнээс амьдрал нь шалтгаалсан гунигтай ч гэмээр амьдрал туулж яваа тухай агуулга бүхий өгүүллэгүүдийн түүвэр ном байлаа.
Үе үе зохиолч өөрийнхөө тухай хэлээд ч байх шиг санагдана. Сонгодог хөгжим, жааз хөгжимд дуртай юм билээ. Байсхийгээд л миний мэдэхгүй дууны нэр, дуучны нэр, хамтлагийн нэр гарна. Тэгэхээр өөрийнхөө л тухай биччихсэн мэт...
Эмэгтэй хүмүүсийн ааш араншинд "дарлуулаад", "дээрэлхүүлээд", "эмзэглээд", "зөрчилдөөд", "гомдоод" эсвэл эсрэгээрээ эмэгтэйчүүдийг "дээрэлхээд", "дарлаад", "гомдоосон" ч тэдэнгүйгээр нэг ёсондоо эмэгтэйчүүд бидэнгүйгээр та нар хэн ч биш болчихдог нь ер нь хаана ч адил юм биш үү, эрчүүд ээ. Зөвхөн монголд ч биш. Гадаадад ч тэр. Ха ха.
За тэгээд ганц эрэгтэй хүн гэлтгүй эмэгтэйчүүд ч өөрсдөө эргүйгээр оршин тогтноход хэцүү л юм даа, тийм үү? 7 өгүүллэгт гардаг агуулга бүгд л эр эмийн харилцааны тухай.
"Drive my car", "Yesterday", "Эсэргүү эрхтэн", "Шэхэрэзада", "Кийно", "Бөөрөн хэлбэрт чулуу", "Эмсгүй эрс" гэсэн гарчигнуудаас харахад л хачиг жигтэй нь уншигдаж байна уу?
"...хэн нэгний сэтгэлийг нээж үзмээр санагдвал эхлээд өөрийнхийгөө харах хэрэгтэй..."
"Амьдрал гэж дуусашгүй замаар тойрохыг хэлнэ."
"Эмэгтэй хүн бүр гойд худлаа ярих бүхий зориулалт бүхий эсэргүү эрхтэнтэй төрдөг." Энэ их гоё хэлсэн байна уу? Үнэн ч гэх юм уу? Ккк.
"Гэхдээ эрчүүдийг тэнгэрт тултал хөөргөдөг, газар доор ортол гонсойлгодог, солиоруулж бас сэргээж өгдөг, амтат төсөөллөөр бялхаадаг, заримдаа эрлэгт аваачдаг энэ эсэргүү эрхтэн байгаагүй бол хүний амьдрал дэндүү уйтгартай, бүдүүн хадуун болох бус уу. Эсвэл цутгасан юм шиг нэгэн хэвийн үргэлжилсээр удалгүй эцсээ үзэх байсан биз."
Бас нэг зүйл нэмж хэлэхэд хайр үгүй бэлгийн харилцааны тухай их өгүүлнэ. Нууц амрагууд, амьдралд утга учир нэмэх бүсгүйгээ олохын тулд олон бүсгүйг солих гэх мэт дурлалгүй сексийн өгүүлэмж. Тэдгээр эрчүүдийн тайтгарал нь бэлгийн харилцаанаас авч буй таашаал. Тийм л учраас олон бүсгүйтэй учир ургуулдаг байх нь. Мэдэж авлаа. Хо хо.
За тэгээд уншмаар байвал уншина биз, уншмааргүй байвал уншихгүй л байхад болно.
Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.

0 件のコメント:
コメントを投稿