Гарьхан цэцэг

Шинэ долоо хоногийн мэнд ээ.

Жил бүр  нэг цэцгийн хүрээлэн орж нүдээ баясгадаг юм. Энэ жилийнх жаахан оройтоод, цэцэгс нь өнгө алдаад иржээ.

Гоё байгаа биз? Нил мод. Уулын наахнуур галт тэрэг давхина аа. Хоёр ч удаа таарсан. Бага зулзага бодитоор нь хараад, нүд нь бүлтийж ирээд их сонирхож харсан.

Шар толгой наасан нь учиртай. Танихүй эмээ өвөө хоёр наашаа хараад суучихсан байсан. Хүний нүүр царайг хамаагүй олон нийтийн сүлжээнд оруулж болохгүй ээ гэж.

Энэ жилийнх, ийм усан цэнхэр өнгө голлосон байна билээ. Ягаан өнгөтэй бас харагдсан. Дунд зулзага дуртайгаараа усан цэнхэр өнгийг л зураг дарж.

Авч харьж болно гэхээр нь жаахныг авлаа. Ирээд вааранд хийгээд тавьсан, хэсэгтээ л гэрийн чимэг.

Орчуулгын хувьд, нэрийг нь олсондоо баяртай байна. "Барын чих" гэж нэрлээд зардаг гэсэн, монголд. "Гарьхан" гэдгийг өмнөх блогтоо олж бичиж байж, Гэхдээ мартчихаад байх юм. Энэ удаад мартахгүйг хичээнэ ээ.

Өмнөх бичлэгийн цөгөрцөг гэх мэтээр тэр бүр эх хэлээрээ мэддэггүй үгсийг түлхүү хэрэглэж, хүүхэд багачуудад дадал болгох хэрэгтэй тийм ээ?

Удахгүй гарах 7 сард нь амжилт хүсье. Наадам хийгээд хэрэггүй л гэж бодож байгаа. Өөр шийдэх ёстой зүйл их л байх юм тийм ээ? Яахав хуушуураа ийж идэж болно шүү дээ.

Бүгдэд нь амжилт...