Ойрд чимээгүй байсан хөрш минь хонх дараад хүрээд ирсэн. Тэгсэн дараах зүйлийг өгсөн.
Чихрийн хэрэглээг нь хянаж байгаа ухаантай. Тэртэй тэргүй хоолноосоо, бас бус амттнаас авч буй чихрийн хэрэглээ өндөр гэж үзэж буй тул. Одоогоор ундаа өгөөгүй, чихэр өгөөгүй, чоко өгөөгүй. Эгч нар нь хааяа харуулж байгаад л зайрмаг иднэ. Өнөөх нь одоохондоо зайрмагийг ямар амттайг мэдэхгүй болохоор нэхэж барихгүй, амар.
Архиваа хайвал гарч ирж магад. Ингэж болсон болоогүй , идэж уусан зургаа авч оруулах их зүгээр санагаад л оруулдаг юм шүү. Түүнээс гайхуулж байгаа зүйл огтоос биш шүү. Хэ хэ.
Хэдэн жилийн хойно уншихад гоё шүү дээ. Дурсамж сэдрээд л. Аан, нээрээ тэр үед тэгж ингэж яваад идэж уусан байх нь. Ингэж тэгж зугаалж байсан байх нь гэж эргэн дурсаад л. Тийм үү?
Тэр найз минь үүнийг өгч байсан байх нь гэж бас санана. Хүн гэдэг амьтан чинь авснаа мартчихдаг юм болохоор. Олон хүмүүсээс сэтгэл санааны болон эд материалын бэлэг авч, өдий зэрэгт хүрчээ гэдгээ байнга санан талархаж явах ёстой гэж хаанаас ч билээ уншсан шүү.
Та нар ч бас бүх л зүйлд талархаж сураарай. Амжилт хүсье өө...
0 件のコメント:
コメントを投稿