Эх оронд минь алтан намар нь дуусаад өвөл цаг айсуй шиг...
Суугуул нутагт минь алтан намар үргэлжилж байна. Нэг хэсэг гэнэт өвөл болчих шиг байснаа, сүүлийн хэд хоног налгар байлаа. Ганц нэг бороотой өдөр байсан байсан...
Навч унаад, навч шаргалтаад, навч улайгаад. Би ийм унасан навчинд дуртай. Дээгүүр нь сажигнатал алхахаар таатай мэдрэмж авдаг. Хэ хэ. Ямар сайндаа жаахнаатайгаа алхахдаа навч түүж энэ тэр.Ажлын газрын ойрхон алхжээ явахдаа дарсан зураг. Ойрд энэ зүг рүү алхаагүй, эсрэг зүгт алхсан байна лээ. Өнөөдөр бага зэрэг бороо шивирсэн романтик өдөр байсан.
Гэм нь өдрийн цайныхаа цагаар тул яаран сандран алхаад, юун тэр романтик мэдрэмж энэ тэр авах. Хоцролгүйхэн шиг ажилдаа хүрэх...
Энэ гурван зураг нэг жижиг голыг дагаад л дараад явсан зураг шүү. Энэ жижиг гол их цэвэрхээн. Өөрийн эрхгүй төрөлх хотынхоо Сэлбэ голтойгоо харьцуулаад байдаг. Сэлбэ голоо тухайн үед хайрлан хамгаалах минь яав даа гэж бодно.
Хүүхэд байж дээ гэж өөрийгөө цагаатгана. Ногоон нуурын эрэг хавиар ганц нэг тоглодог байлаа, хүүхэд нас минь.
Кооёо буюу эндхийн намар цагийн үзэсгэлэнт байгалийн дүр зургийг буулгахаар уул хад явна гэж төлөвлөж байсан чинь хань ижил гольф тоглоно гээд. Ажлынхан нь жилд нэг удаа гольфийн тэмцээн зохиодог, тэр нь таарчихаад.
Чаддагаар нь уруулаа цорвойлгоод л үлдлээ. Гарахад нь бас дуугай байхгүй, амжилт хүссэн. Шагнал хаа юм? Ха ха ха.
Энэ жилийн өвөл цас их унана гэсэн. Хичээнэ ээ, бакалаа өмсөж байгаад л...
За түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿