Их сургуульд ороход

За юуг их анхаарах вэ гэхээр? Их л эртнээс чиглэлээ сонгоод, бэлдээд, хичээлээ хийгээд явах ёстой шиг байна. Хүүхдийн хувьд. Бүр дунд сургуулиас нь бага багаар чиглүүлж өгсөн. Өгсөн ч гэж дээ, багш болон сургуулийн үүрэг асар өндөр байсан.

Өөрийн сонирхол, нийгмийн эрэлт хэрэгцээ гэх мэтийг ерөнхийд нь сургууль чиглүүлээд өгчихсөн. Том зулзагын хувьд. Ээж аав хоёртой бол "Тэгвэл ямар уу? ингэвэл ямар уу?" гэж хальт асуух, тандах маягтай л ярилцсан. 

Өөрийнх нь сонголтыг хүндэтгэн, ганц нэг санал бодлоо бол хэлсэн. Түүнээс учиргүй тэг ингэ гэж заагаагүй, зааварлаагүй. Өөрийн л амьдрал, өөрийн сонголт учир, сүүлд өөрөө л хариуцлагаа үүрнэ гэдэг хандлагатайгаар хандлаа би ч.

Сүүлийн нэг жилийн хугацаанд бол гадуур дотуур нэг их зугаалалгүй, тэнэлгүй, сургууль-гэр-тооны нэмэлт хичээл гэсэн маршрутаар л явлаа. Ашгүй гэх юм уу? Корона гарч, орж гарах дуртай ээж аавын үйлдлийг ч хянаад, томоотой болгож өгсөн. Хэ хэ. 

Бэрхшээлийг боломж гэж харна гэдэг нь энэ үү? Одоо юу гэх үү? Ха ха. 

Мөн манайхаар ирэх дуртай өвөө эмээ нарыг ч энэ корона бас хязгаарлаад. Гэхдээ энд, конкурсны зулзагатай айлаа маш их хүндэтгэж хүлээж авдаг гэж хэлсэн дээ. Хичээл хийхэд нь саад болж орж гараад байхгүй, эсрэгээрээ чимээгүйхэн дэмжээд явдаг. 

Үүдний бариуланд шинэхэн талх, шинэхэн өөрсдөө хийсэн бялуу гэх мэт зүйлсийг өлгөчихөөд л яваад өгнө. Явсынхаа дараагаар мэссэж бичнэ. Тэгэхээр хэнээс ирж гэдэг нь мэдэгдээд, баярласнаа хэлнэ. Хи хи. 

Манай хөдөөгүүр ийм байлаа. Хот газрынхныг сайн мэдэхгүй шүү. Том том орон сууцныхан чинь хөршүүдээ мэдэхээ байсан гэж ярих юм билээ. 

За тэгээд хүүхэд л их мэрийж, мэдээлэл сайтай, зорилготой, их суудаг байх ёстой юм байна шүү. Номтой, сурах бичигтэйгээ сайн нөхөрлөх. 

Бас нэг том нөлөөтэй санагдсан зүйл нь багшийн нөлөө. Том зулзага дунд сургуульд байхдаа хими физикийнхээ багшид дуртай байлаа. Ахлах ангид ороход анги даасан багш нь тооны багш байлаа. Мөн л энэ багшдаа хайртай дуртай байлаа. 

Ингэж багшдаа дурлах нь хичээлдээ дурлах, тухайн хичээлээ хийх, шамдахад асар их нөлөөлдгийг энэ удаагийн туршлагаараа мэдлээ. Одоо хоёр дүүд нь бас ажиглалтаа хийгээд, багшийг нь муулалгүй, эсрэгээрээ магтаад, ээж нь ч хайртай шүү багшид нь гээд явна даа. Хо хо.

Өөр нэг хүчин зүйл бол ээж аавын үндсэн чиг хандлага. Зөв л байх ёстой санагдлаа. Өөрсдөө үг үйлдэл буруу бол хичнээн хүүхдэдээ зааж зөвлөөд бол нэмэргүй тийм үү. Түүнээс ээж аав нь бас заавал толгойтой, мундаг их сургууль төгссөн байх албагүй. Амьдралын үндсэн чиг хандлага, гэртээ зулзагууддаа үзүүлэх үлгэр дуурайлал зөв байх. Ккк. 

Хань ижил бид хоёр энд хүмүүс шиг мундаг их сургууль төгсөөгүй, мастер доктор хамгаалаагүй. Хүмүүсийн шуугиад байдаг шиг том том газарт ажилладаггүй. Эгэл жирийн ажил л хийдэг, ажилчин анги өө...

Аая өөрсдийгөө магтчихлаа. За яахав ээ яахав. Тэгж яривал японд их дээд сургууль төгсөөд харьсан хоёр дүү найзууд утасдаад "Яаж та хоёр шиг болох уу? Хүүхдээ японы их сургуульд, япон хүүхдүүдтэй өрсөлдүүлээд тэнцүүлчихдэг" гэж магтсан шөө. Хи хи. 

Мөн конкурсны маамаа нарт зөвлөхөд ээж аавыгаа бодож байна гээд, тэр байнга шахуу явагддаг их дээд сургуулийн төлбөртэй шалгалтнаас хойш сууж болохгүй. Хэрэгтэй гэсэн ном сурах бичиг байвал нэрэлхэлгүй хэлээд авахуулж байх. 

Асуух зүйл байвал сэтгэгдэл үлдээгээрэй. Дараагийн бичлэгээр үргэлжлүүлнэ ээ. Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.