Инээмсэглэлийг амилаахуй

Уншсаар л...

Номынхоо агуулгаас бага зэрэг танилцуулаад явчих уу? Тич Нат Ханы "Инээмсэглэлийг амилаахуй" номын агуулгаас...

Өглөө биднийг нүдээ нээхэд цоо шинэ 24 цаг угтаж байдаг. Энэ бол ямар сайхан бэлэг гээч? Бид энэхүү 24 цагаа бусдын сайн сайхны төлөө зориулах бүрэн чадалтай байдаг.

Бидний дотор "энх тайван" оршиж байдаг. Бид түүнийгээ олж мэдээгүй, нэг бол  өдөр тутмын завгүй амьдралдаа түүртээд анзаардаггүй.

Мөн хамгийн их анхаарлаа хандуулах ёстой зуйлээ тоодоггүй. Тэр бол бидний амьсгал. Өөрийн амьсгалдаа ихээхэн ач холбогдол өгч байх. Анхаарлаа төвлөрүүлээд гүнзгий амьсгал авдаг байх. Амьсгалаа гаргахдаа ч ач холбогдол өгч удаан гэгч нь гаргах.

Өдөр тутмын амьдралдаа инээмсэглэлийг бий болгож, нүүрэндээ үргэлж инээмсэглэл тодруулж явах. Инээмсэглэх нь нь бидний нүүрний булчинг зөөллөж өгдөг.

Өглөө бүр сэрэхдээ инээмсэглэлээ санахын тулд яах вэ? Заавал цонхныхоо тавцан дээрээ цэцэг тавих ётой юу? Ханандаа ямар нэг зүйл өлгөх ёстой юу?

Үгүй ээ, цонхоор сонсогдох шувуудын жиргээг сонсох, цонхоор тусах нарны гэрлийг хараад инээмсэглэхэд л болох юм.

Өглөө нүдээ нээгээд л инээмсэглэж сурах нь амар амгалан, намуухан тайван өдрийн эхлэл болдог. 

Амьсгалаа авахдаа анхаарлаа төвлөрүүлж удаан гэгч нь амьсгалаа авч, удаан гэгч нь амьсгалаа гаргаж, "би амьсгалж байна, би амьдарч байна" гэж амандаа хэлж, бодож амьсгалах.

Амьсгалдаа ач холбогдол өгч, тайван гэгч, удаан гэгч амьсгалахаар бидний тархин дахь элдэв бодол таягдан цөөрнө. Бид өдөржин ямар нэгэн бодол тээж явдаг. Тэр олон бодлын ихэнх нь ямар ч хэрэггүй бодлууд байдаг. 

Зогсолтгүй эргэж байдаг кассет аятай л эргэлдэж байдаг бодлоо болдог бол товчлуур дараад л унтраачихмаар.

Амьсгалаа анхаарах нь, амьсгалдаа төвлөрөх нь нэг ёсны "бясалгал" юм. Бясалгалын цаг богино байж болно, заавал тусгай бясалгалын өрөөтэй байх албагүй. Ажилдаа явахдаа, автобусанд явахдаа гэх мэтээр өөрөө хийж чадаж л байвал хаана ч байж болно. 

Бясалгалдаа дасаад ирэхээрээ бясалгалын явцад шүлэг унших гэх мэт байж болно. Өөрийн зохиосон шүлэг, эсвэл таалагддаг шүлэгээ уншиж болох юм гэж ойлгосон мунхаг би. 

1995 онд хэвлэгдсэн ном гэхэд бас л зурагтаар гарах элдэв хэрэгтэй хэрэггүй мэдээллийн талаар бичсэн байна лээ. Өөрсдөө үзээд зогсохгүй хүүхдүүддээ  үзүүлээд байдаг.

Ганц зурагтаар зогсохгүй эргэн тойрныхоо элдэв мэдээлэлд хэт автан бид өөрсдийгөө алдчихсан байдаг.

Өөрийгөө олж авахын тулд, гадны хор хөнөөлөөс өөрийгөө аврахын тулд амьсгалдаа анхаарлаа хандуулж, төвлөрч, бясалгал хийж дадах. Хааяадаа хотоос гарч цэнгэг агаарт зугаалах, найз нөхөдтэйгөө уулзах гэх мэтэд ач холбогдол өгөх. 

За энэ бясалгал гэдэг үгийг сүүлийн хэдэн жил их сонсож байна өө. Олон жилийн өмнө бол үүнийг цөөхөн хэдэн хүн хийдэг. Тэдгээр нь их л өвөрмөц, нэг тийм мундаг хүмүүс шиг санагддаг байж. 

Харин одоо их ойрхон ойрхон, мөн ойрхны хүрээллээс сонсоод, уншаад мэдээлэл ихтэй болоод, бясалгаж үзмээр санагддаг болж. Хэрэгжүүлээгүй л болохоос. 

Ер нь уншсан, сонссон, харсан, мэдсэн зүйлсээсээ хэрэгжүүлж буй нь нэгээхэн ч алга дөө. Яг яах учраа олохгүй байна, мөн дээр дурдсан шиг тусгай өрөө, орчин хүсээд байдаг байх. 

Дээрээс нь ёстой л өдөр тутмын завгүй амьдралдаа түүртээд юун дасгал хөдөлгөөн, юун бясалгал гээч болчихоод л гүйж явна. Над шиг ийм хүмүүс хэр олон бол? Хань татчихмаар байдаг. 

Хань татахгүй бол цаагуур чинь идэвхитэй, мундаг хүмсүүийн тоо олшроод би хоцрогдоод буй мэдрэмж төрөөд байна. Хэ хэ.

Үргэлжлүүлж бичнэ ээ. Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.