Ээжүүдийн баяраар

Баярын мэнд ээ. 

5/14-нд "Ээжүүдийн өдөр" гэж болов. Эд нар "өдөр" гэдэг үг хэрэглэдэг. Яг баяр гэдэг үг хэрэглэхгүй. Ямар ч баярын өдрөө, тийм юмны өдөр, ийм юмны өдөр гээд явчихдаг. 

Тэгээд хуанли дээрээ улаанаар бичиж тэмдэглэдэг. Би ч заримдаа юуных нь өдрийг хэлж мэддэггүй, улаан өдөр, ашгүй амарна гэж баярладаг. Хо хо.

Жишээ нь "Хүүхдийн өдөр", "Ногоон өдөр", "Далайн өдөр", "Үндсэн хуулийн тэмдэглэлт өдөр" гэх мэт. 

Баяр гэдэг үг ороогүй болохоор манайхан шиг учиргүй ач холбогдол өгч баярладаггүй юм болов уу? Хэ хэ. 

Би өөрийнхөө өдрөөр юу хийв гэвэл үд болтол унтсан. Манай хэд гал тогоонд төмпөн шанага хангинуулаад л байсан. 

Бага зулзага сармис, лууван арилгаж өгсөн гэнэ. Дунд зулзага гурил зуурч өгсөн гэнэ. Босоод очсон чинь мах татчихсан сууж байсан хань ижил. 

Өглөөнөөс хойш зууралдаад иймхэн ажил амжуулсан юм уу? гэж үглэв. Миний энэ ам уу? Ха ха. 

За тэгээд эд нарыг харвал бүтэхгүй юм байна гээд л шууд л ам гар хоёр минь зэрэг хөдөлсөн. Өдөр оройн хоолоо нэг мөсөн л идлээ. Хи хи. 

Чимхэхээсээ залхуурсан. Ёстой амар, гурил жаахан нялцгай, урмыг нь бодоод магтсан. Дахин зуурч өгөөрэй гэсэн өнөөх маань өө бүтэхгүй бүтэхгүй л гэж байна лээ. 

Монголд байсан бол өдөр бүр гурил зуурч байгаа шд үр минь ээ л гэлээ. 

Жаахан оройхон тийшээ эгч, ээжээ таны өдөр биз дээ? Амттан идэхгүй юм уу? гэж шалаад. Тэгсэн ашгүй алтан хөрш минь ийм бялуу 2 хэрчмийг оруулж өгсөн. Өөрөө хийсэн, мэдээж.

Тарагтай. Надад таалагдаад, бага зулзагат бас таалагддаг. Амттай. Өмнө нь ч хэд хэдэн удаа оруулж ирсэн өгсөн болохоор бид ч амтархан идсэн. Тэгсэн чинь эгч би тийм ч дуртай биш гэж хошуугаа унжуулаад. Аав нь ойрхон дэлгүүр гарсан. 

Тэгсэн ийм жижиг бялуу аваад ирсэн. Бяслагтай нь илүү амттай байлаа. Гэснээс бид ойрд том бялуу авахгүй байгаа. Иймэрхүү жижиг бялуугаар болгоод байгаа. 

Юм үнэд ороод том бялуу нэлээд үнэтэй санагдаад, дээрээс нь таргална, сахарын хэмжээ их гэж бодоод. Нэгэнт авчихсан юм чинь идэж л таарна, тэгэхээр иймэрхүү багаханыг авбал идэх хэмжээ нь ч гэсэн бага юм даа гэж бодогдоод... 

Зөв биз дээ? Гялс хариу...

Ээж үүнээс л ахиухан идсэн. Хи хи. Жаахан эсгэлэндүү ч эрүүл гээд л. Өөрсдийн нутагтаа тариалсан. Бүр суугуул нутгийх. Түүнээс японы хаа сайгүй л тариалдаг. Орохдоо мөнгө төлж ороод хүссэн хэмжээгээрээ түүж иддэг ч газар бий. 

Нэг дор бол их идэж чаддаггүй юм билээ, хүн гэдэг чинь их сонин. Хи хи.

Дарсгүйгээр баярыг төсөөлшгүй. Монгол хүний гэм биш зан юм даа. Жавхлан юм аа, жингээ хасах гэж байж. Хэ хэ. Хажуудах хань ижил бас их уруу татах юм аа...

Гэхдээ энэ улаан дарс шимихээ эрс цөөлсөн. Мэдээж тийм их үнэтэйг нь авч ууж чадахгүй ч үе үе авдаг байсныгаа сардаа ядаж нэг болгож цөөлсөн. Зарим нэг сар бүр уухгүйг хичээж байгаа. 

Ижий аав минь сонсвол ухаан алдах байх аа, зарим нэг сар уулгүй тэсдэг гэдгийг олоод уншчихвал ч. Хэ хэ. Та нар хэлчихэв ээ. Ккк. 

Гадуур лиш цэцэг ихээр зарагдсан байх. Ойрд дэлгүүр хэсээгүй ээ. Яг таг хэрэгтэй гэснийгээ аваад л гардаг. Илүү дутуу юунд ч нүд минь явахаа больсон. Угаасаа гэрийнхээ элдэв юмсыг хараад, хийх газар олдохгүй болохоор. 

Одоо өмсдөг хэдэн хувцсаа хүртэл ад үзээд байдаг болсон. Ха ха. Ажилтай гэрийн эзэгтэй нар шиг эвхэж шүүгээнд хийхгүй, нэг газар тохож байгаад л аваад өмсчихдөг болсон. Яанам бэ? Над шиг хүн хэр олон байдаг бол? Хань татмаар байна шүү. 

За ээжүүдийн өдрөөр жинхэнэ лазантрий хөдөлсөн, ам хөдөлсөн өдөр байлаа. Ажилдаа гарч л нэг юм нийгмийн нэг гишүүн гэдгээ мэдрэх юм даа, Түүнээс ч гэрт амрахаар бүр нэг сонин болчих юм...

Хавар цагийн ядаргаа одоо илрэх гээд байна тийм үү? 

За бүр баяртай. Бүгдэд нь хамгийн сайн сайхныг хүсье.