Дулаардаггүй ээ

Дулаардаггүй ээ, цаанаа нэг зэврүүн, сэрүүн салхитай, бороотой. Энэ борооноос үнэхээр залхаж байна шүү. 

Удахгүй сакүра цэцэглэх гээд л, япон хүмүүс нь өөрсдөө хүлээж дийлэхгүй, нүцгэн шахуу модныхоо доор сууж баясаад байна гэсэн шүү. Мэдээгээр гарсан.

Миний ойрын сонин сайхан гэвэл монголоос ирсэн 2 бүсгүйд нэг орой оройн зоогийнх нь үеэр орчуулга хийсэн. Суртэй орчуулга биш л дээ, япон монгол талууд хоорондоо танилцах арга хэмжээ. 

Япончууд нь монголдоо бэлэг өгсөн. Монголчууд нь бэлэггүй байлаа. Бараг анх удаагийн тохиолдол, бага зэрэг гайхав. Сумдаас ирсэн. Аймгийнхан нь хэлээд, сануулаад өгөхөд яадаг байна аа гэж бодов. 

Хойшид анхаарна биз дээ? Бэлэгнийхээ том жижиг, үнэтэй зэрэгтээ огт биш, дипломат зан л даа. Нэг шил архи байхад л болох юм. Дараа ууцгаагаарай ч гэдэг юм уу, хэ хэ.

Гэснээс галт тэрэгний буудалтай ойрхон, үе үе монголчууд ирэхээрээ буудалладаг зочид буудлаар хальт оров. Үүдний хэсэг нь өөрчлөгджээ. Аятайхан ч болчихсон юм шиг. Жижигхэн зай багатай л даа. Гэхдээ л таалагдсан. 

Ийм том ширээтэй болж. Хүмүүсээ гарч ирэхийг хүлээнгээ номоо дэлгэнэ гэж бодсон шууд л. Би чинь ширээ харахаар л номоо дэлгээд суумаар болдог хачин ааштай шүү. Хо хо.

Гэртээ аваачаад тавьчихмаар гоё ширээнүүд байна уу? Хэ эх. 

Энэ зочид буудлын өглөөний хоол нь их дажгүй гэнэ шүү. Дараа зөвхөн өглөөний хоол идэхээр очиж үзмээр санагдсан. Зарим буудал, өглөөдөө гадны хүн мөнгөө төлөөд орж хооллож болдог газар байдаг юм. 

Жуулчны улиралын үеэр ачаалал ихтэй бол зөвхөн буудалласан хүмүүстээ л үйлчлээнэ. 

Япончууд нь өөрсдөө тэгж магтаад байсан. Эд нар чинь хаа газар явахдаа хоолонд их ач холбогдол өгдөг улс.

Дараа хоолныхоо зургийг оруулна аа. 

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.