Олон олон сайхан номоо нэг илж, нэг үнэрлэж, нэг зураг дарж, нэг гайхуулж хэсэг ширээн дээрээ үзэсгэлэн болгосон.
Зулзагууд минь хүртэл үлгэр дуурайлал авна тийм үү? Ном гэж ямар чухал болохыг? яагаад тэр холоос ном зөөгөөд байгааг гайхан бодож, би ч бас унших ёстой юм гэж сэтгэлдээ тунгааж байвал болох нь тэр дээ.
Хамгийн нимгэн, хамгийн жижигхэн, хамгийн хөнгөнөөс нь сонгож цнхлээд гарав. Ажлын зав чөлөөгөөрөө унших тул, 3 хоногт уншсан.
Хөдөөгийн амар амгалан мэдрэгдсэн ном байлаа.
Он цагийн хувьд тэртээх 1980 онд бичигджээ.
Мөн аварга тодруулдаг хэсэгт гарч буй арга нь дээхэн үеийн кинонд гардаг дүр зураг.
Харин хүний хайлан болсон Тулга залуу, Гүнсмаа бүсгүй хоёрын хайр дурлал "хөөрхөн" юм өө.
Сайхан Бадмаагийн дүр харин Дүүриймаагийн дүртэй яагаад ч юм давхцаад байна шүү. Мэдээж өөр өөр дүр хэдий ч цаанаа л нэг тийм хиймэлдүү, зохиомолдуу, хүний сайхныг олж харахдаа тааруудуу гэмээр.
Цэдэн яахав дээ, хүний ариун цагаан хөдөлмөр, нинжин сайхан сэтгэлийг ашиглаж аварга болчихсон "сэргэлэн" залуу.
Сэтгүүлч залуу харин үнэнийг олж харах билгийн нүдтэй, үнэнийг олонд түгээх чин хүсэлтэй нь сайхан санагдлаа.
Унших явцад өргөө цагаан гэр, өрөмтэй талх л бодогдсон "Монголын минь их амар амгалан" гэдэг үг далд ухамсарт минь хадаастай. Тэгэхээр би аргагүй л монгол хүн байх тийм ээ? Хэ хэ.
Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.
Сонгуулиар эх орноо гэсэн чин хүсэлтэй хүмүүс гараасай...
0 件のコメント:
コメントを投稿