Бага зулзагынхаа талаар олигтой бичээгүй байна. Дунд зулзагаа төрөхөд зөндөө л бурсан байдаг юм. Хэ хэ.
Бага зулзага 10 сар хүрчихлээ. Хурдан юм аа. Зөндөө л эрдэм сурсан байна. Тэгэхэд энэ хугацаанд би юу хийж гийгүүлэв? Ямар эрдэм сурав гэж өөрөөсөө хааяа асууж энэ тэр. Хэ хэ.
Нэг хэсэг байлдагч цэрэг шиг элгээрээ мөлхөөд л байлаа. Мааш хөөрхөн. Дүрс бичлэгт үлдээхээ мартах шахаад бичдэг баатар болсон чинь мөлхдөггүй дээ. Ээж хөх дэлэнгээ гаргаж байж нэг юм хар хурдаар нь элгээр нь мөлхүүллээ шд. Шүлэгт гардаг шиг "хөхөөрөөн би даллая" гээч л болов.
Одоо бол юм түшээд алхаж байна. Шүүгээ энэ тэр гэсэн ухаж төнхөж болох юу л байна бүгдийг ухаж, гаргаж байна.
Элдэв авиа, дуу хоолойны өнгө гаргаж биднийг загнаж байна. Ход ход инээж байна. Араас дагаж уйлж байна. Эгч нар нь тоглоод ээжийг нь, мээмийг нь минийх гээд тэврэхээр харамлаад уурладаг болов.
Ааа аааа гэдэг үг хэлж байна. Хань ижил "аав аа" гэж дуудаж байна гээд хөөрөөстэй.
Гэснээс хүйс нь өөр болохоор бүхий л зүйлс нь өөр болчихсон. Өнгөнөөс эхлээд. Эгч нарых нь ягаан гэсэн зүйлүүдийг бүгдийг нь шахуу монгол өгч явуулахаар цааш нь хураадаг болсон.
Яг одоохондоо өөрөө эмэгтэйлэг зүйл өмслөө гэж мэдэхгүй байгаа тул зүрх болсон өмд, шүлсэвч гэх мэтийг хэрэглэж байгаа.
Томроод үгүй үгүй гээд л эхлэх биз?
Мөн эрэгтэй хүүхдийн хувцасны өнгө, сонголт жаахан муу юу? үгүй юу? Худалч хүнд хоёрхон өнгөнд эргэлдээд байх шиг. Хэ хэ.
Хөвгүүдтэй ээж аав нарт амжилт... Би бас хичээнэ ээ, хэрхэн хүмүүжүүлэх вэ гэдэг асар их ухаан шаардах байх тийм үү?
0 件のコメント:
コメントを投稿