Бага сургууль явсан тухайгаа бичих гээд л. Тухайгаа ч биш юм аа, атаархлын нүдээр харсан зүйлээ бичих гээд л.
Энэ удаагийн бага сургууль гэрээс маань 45 км орчим зайтай. Өглөө эртлэн гаргаад давхисан. Дуу хөгжмийн ангийг эзэгнэнхэн зогсож байгаад л эх орноо танилцуулсан.
Хичээл заахаасаа илүүтэйгээр танхимд байгаа хөгжмийн зэмсэгт л нүд минь унаад байсан. Дээлээ өмсөх гээд арын өрөөнд нь орсон чинь баянхуур хөгжим өрөөстэй. Зураг дарна гэж байгаад мартчихаж. Ирэх жил очихдоо заавал зураг авах юм шүү.
Сургууль бүрт ийм том төгөлдөр хуур байдаг. Намайг багад ийм том хууртай сургууль байдаггүй байсан. Одоо ч байдаг эсэхийг бүү мэд...
Дунд зулзагатаа цэцэрлэгийн маамаа байхад нь өвлийн өвөө болж нэг жижигхэн бөмбөр бэлэглэж байсан юм. Хэмжээг нь огт анзааралгүй захиалсан чинь жижигхээн бөмбөр ирээд, хань ижил шоолоод л. Тэр минь одоо бага зулзагат минь яг тохироод байгаа.
Тэгээд л би баахан бөмбөрний зургийг нь дарсан шиг.
Гэртээ гоё том бөмбөртэй болмоор санагдаад байдаг юм. Эрэгтэй хүүхдэд тохирох ч юм шиг. Эгч нар болохоор төгөлдөр хуур заалгаарай гээд байгаа. Сонгодог хөгжмийн хаан гэж бодохоор заалгахад ч буруудахгүй л дээ тйм ээ.
Морин хуур л хуурдаж сургамаар байдаг. Одоо ч жаахан л байна дөө гэж. Ээжийн сэтгэл санаа түрүүлж гүйгээд байна айн?
За тэр дээр өлгөөстэйг мэдэх хүмүүс бол торолгүй хэлэх байх дөө. Би ч маруухан дөө. Ганц нэгийнх нь л нэрийг усыг хэлж чадах байх.
Багадаа дуу хөгжмийн хичээлээр иймэрхүү суут хүмүүсийн тухай үзэж байснаа санадаггүй ээ. Солгой хоолоотой гэж "чичлүүлж" ирснийг ч хэлэх үү? Дуу хөгжмөөс жаахан дөлнө өө.
Нэг иймэрхүү маягаар л бага сургууль явж багшилж байна даа. Бүгдэд нь амжилт хүсье...
0 件のコメント:
コメントを投稿