Жаахнаагийн минь эргэн тойронд бөөн хайр, бөөн эрч хүч, бөөн аз жаргал, бөөн ирээдүй эргэлдэж байна аа.
Хань ижилтэйгээ хааяа хууч хөөрнө өө.
-Жаахнаа минь биднийг зорьж ирээгүй бол дэнхийсэн том зулзагатай, тэд нь эхнээсээ үүрээ орхиж нисээд, хоёулаа дүмбийгээд л сууж байх байж дээ...
-Хэлээд юүхэв ээ?
Бага зулзагын минь шийд. Өлмийгөө өргөөд, бөмбөгөө хальт тохохоор өндөрт зоож өгсөн. Ингэж зоохын тулд бас л олон хоног дуншсан. Ханцуй шамлаад орчихгүй, зүгээр. Юугий нь ч бодоод явсан юм бүү мэд.
Энэ ваарны амсар дээр амны цаас цухуйгаастай хэд хонов оо. Би нэг өдөр санан санан авч хаях гээд л сугалсан чинь дахиад байна шүү. Зөндөөг гаргаж ирсэн, сүүлдээ гар орохгүй, хуруу хүрэхгүй. Урт савхаар татаж гаргаж ирсэн.
Хайрцагтай амны цаасыг ар араас нь сугалж гаргаад л байдаг юм. Сонирхолтой байдаг шиг билээ. Тэгээд түүнийгээ ойр байснаар нь энэ вааранд хийсэн байх. Хэ хэ.
Дунд зулзага дүүгээ зурсан байдал. Даахийг нь үргээх болоогүй тул ингээд орой дээр нь бооно. Ард нь бас бооно. Тэгэхгүй бол нэг дор боож хүрдэггүй. Ирэх жилийн намраас л үргээх байх даа?
Гэх мэтчилэн хайр хүргэсэн үйлдэл зөндөө шүү дээ. Санаснаасаа бичиж байна аа. Саяхан нялхын бичлэгийг нь үзсэн чинь хөөрхөн, царай нь шаал өөр байсан байна лээ.
Бүх уншигчдадаа амжилт хүсье өө. Жаахан маамаа нараа энгэртээ тэвэрч эрхлээрэй...
0 件のコメント:
コメントを投稿