Түрүү сард хотынхоо олон орны соёлын ялгааг таниулах арга хэмжээнд очоод. Зөндөө л улс байсан. Монгол байгаагүй ээ. Хааяа эндэх оюутнууд оролцдог л доо.
Чи ороогүй юм уу? гэх байх. Би ч заримдаа ганц нэг зүйлээс дутах минь гэж боддог юм өө. Хүмүүс ч ганц л намайг хараад уйдна биз дээ. Ккк.
Эдгээр олон орноос хамгийн идэвхитэй нь Тайвань шүү дээ. Энэ зураг дээрх зүйлийг ирсэн хүүхдүүдээр хийлгүүлээд суулгачихаж байгаа юм. Голцуу хүүхдүүд. Бага насны хүүхэд бол ээж аавтайгаа хамтарна.
Хүүхдүүд нь үүнийг хийж байх зуур завтай ээж аав нь Тайвань хүмүүстэй буу хална. Тайваны танилцуулгыг үзнэ. Цай цүү гэх мэт бараа зарна. Оролцож буй тайваньчууд нь ч их идэвхитэй.
Хоёр зулзага үүнийг гэртээ авч ирээд хийсэн. Бага зулзага зүгээр л хараад суусан л даа. Мэдээж хошуу бол нэмэрлээстэй.
Энэ гэхдээ бэлэн материалыг тооны дагуу нугалаад, таслаж аваад, эвлүүлээд л явна. Сүүлд нь гэрэл тогтоож өгнө. Гэрэл нь асна. Бас их хөөрхөн сэтгэсэн байгаа юм аа.
Хятадтай асуудалтай болохоор улсаа гадныханд зөвөөр ойлгуулах, тэдний зүрх сэтгэлийг татах гэж их чармайдаг бололтой.
Хуучин хамт ажиллаж байсан тайвань хүүхэнтэй уулзаж жаал буу халав. Зулзагуудынхаа тухай л голцуу. Охид минь багадаа их тоглодог байсан юм. Дунд нь нутаг буцаад холбоо тасарсан байсан.
Аминдаа дунд зулзагынхаа нүд, мэдлэгийг тэлэх гэж дагуулж явсан. О.зулзагыгаа бас уйгагүй дагуулдаг байлаа. Чихээр сонсох нэг өөр. Яг өөрийн нүдээр харах, биечлэн уулзах гэх мэт чинь шаал өөр шүү дээ тийм ээ?
За одоо энэ хийсэн тоглоом? нь хэсэгтээ гэрт хөглөрнө. Тэр болгонд Тайвань улсан яриа болно.
Хаягдахаас нь өмнө зураг дарж, блогтоо оруулж буй нь энэ шүү.
Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт. Шинэ он гарахад хоёрхон хоног?
0 件のコメント:
コメントを投稿