Амьсгал агаар болохуйд

Шунал хөдөлгөгчийн минь санал болгосон нэг ном. Гадны ихэнх зохиол япон хэлэнд орчуулагдсан байдаг гэж мэдсэн би, номын сангаас зээлээд, хэд хоног барин тавин сууж байгаад дуусгалаа. 

Эх хэлээрээ уншаагүй болохоор танилцуулсан шиг нь нэг шөнийн? дотор уншиж дуусгаагүй ээ. 

Анагаахын үг хэллэг ихтэй, зарим нэг үгийг нь монголоороо ч сайн мэдэхгүй үг байсан байсан. Нуугаад яахав. 

Нэг хэсэг их идэвхитэй цээжилж байсан анагаахын үг хэллэгээ мартах шахаж. Дээрээс нь ханзаар бичсэн байсан болохоор юу билээ? гэж сөхөж харсан үг ч байлаа.

Гарчигны япон орчуулга арай өөр байсан.

36-хан насандаа уушгины хорт хавдраар хорвоог орхисон Пол Каланити эмчийн үхэлтэй нүүр тулсан үеийн үзэл бодол, сэтгэл санааны тухай өгүүлнэ. Номоо дуусгаж амжаагүй ч эхнэр Люси нь бичиж дуусгана. 

Номын агуулгын тухай тэмдэглэлүүд мэдээж энд тэнд бичигдсэн гэж бодож буй тул би энд нэг их дэлгэрэнгүй бичихгүй ээ. Яахав мартахгүйн тулд ганц нэг зүйлийг, зурагтай нь л орууллаа шүү. 

Уншиж эхлээд л хавдар гээч өвчний тухай бодсон. Японд 2 хүн тутмын нэг нь хавдраар өвчилдөг. 4 хүн тутмын нэг нь хавдраар нас бардаг гэсэн тоо байдаг. Хавдрын даатгал ч төрөл бүрээрээ байдаг. 

Даатгалын комнпанийн сурталчилгаа ч их явдаг. 

Каланити эмчин хувьд залуухан хосууд ирээдүйд хүүхэдтэй болохын тулд үрийн шингэнээ авч хөлдөөж буй хэсгийг уншихдаа хэдэн жилийн өмнө үрийн шингэнг яаж хөлдөөдөг, бүр хөлдөөгөөд тавьчихсан хуруун шил гэх мэт зүйлийг нь ажлын шугамаар явахдаа харж байсныгаа эргэн дурслаа. 

Тухайн үед шинжлэх ухаан хөгжинө өө гэж бодож билээ. 

Мөн сүүлийн үед ганц үрийн шингэн ч биш, эм бэлгийн эсээ хөлдөөдөг болсон байна лээ. Гэрлэх гэж яараагүй ч, хэзээ нэгэн цагт гэрлээд хүүхэд төрүүлнэ гэж бодсон хүүхнүүд өөрийн хамгийн тохиромжтой насны, хамгийн эрүүл чийрэг байгаа үеийнхээ эм бэлгийн эсийг авч хөлдөөж хадгалдаг болсон тухай олж мэдээд, нүд минь орой дээрээ гарч билээ. 

Манайхны хорхог хийдэг 40-н бидон шиг сав байсан. Тэгээд дотор нь хуруун шилнүүд. Сүүлийн үед хуруун шилний хүүхдүүд гэдэг нэр томъёо гараад байгаа даа. Харчихаад аан энэ өнөөх хуруун шил гэдэг нь байх гээд л бодож билээ. 

Мөн мэс заслын өрөөнд орж үзэж байсан. Яг хагалгааны өрөөний гаднах өрөө бол битүү л эм, зүү, тариа гээд л замбараагүй юм харагддаг. Гэхдээ мэргэжлийн хүмүүст бол их зүгээр юм шиг бодогддог шиг. 

Авахад хялбар, байршил зэрэг нь ойр гэх мэт. Туршлага судалж буй эмч нартай голцуу явж байсан болохоор. 

Бас нэг бодсон зүйл гэвэл гадаад оронд эмч болно гэж хамаг залуу насаа зориулдаг шиг. Хувийн амьдралаа хойш нь тавиад. 

О.зулзага минь эмч болохгүй гээд байсны учрыг ойлгох шиг. Японд эмч хүн хэдийгээр маш их нэр хүнд сайтай байдаг ч хувийн амьдрал нь зохицуулах гэж хэцүү байдаг гэж сонсож байсан. 

Ялангуяа эмэгтэй эмч хүн. Гэрлээд хүүхэд гаргаад, хэсэг хугацааны дараагаар ажилдаа эргэн ороход орчноосоо нэлээд хоцорчихсон, маш шаргуу хөдөлмөрлөж эн зэрэгцэх болдог. 

Байнга л уншиж, судалж байхгүй бол болохгүй. Дээрээс нь шөнийн ээлж гэх мэт гээд л ачаалал ихтэй байдаг гэж сонссон. 

За за номын тухай бичих гэж байснаа юу ч биччихэв? Хэ хэ. 

Каланити эмчийн хувьд өөртөө асар итгэлтэй, тэр хэрээрээ чадварлаг тархины мэс засалч байжээ. Оношоо мэдсэнээсээ хойш амьдралынхаа сүүлийн мөчийг хүртэл бичсэн. Охиндоо зориулж. Охиноо төрөөд 8 сарын дараагаар нас барсан гэнэ. 

За тэгээд уншмаар байвал аль ч хэлнээс уншиж болох юм билээ шүү. Дэлхийн 40 хэлнээ орчуулагдсан гэсэн байх шүү. Монгол хэлээр ч орчуулагдсан. Сүүлийн үед гоё болжээ. Дэлхийг? байлдан дагуулсан ном, хэвлэлийг эх хэлээрээ уншчихдаг болж шүү дээ? Залуус минь. Гагцхүү бид л хичээх хэрэгтэй. Аая, Сухомлинский шиг авсан уу? Хэ хэ. 

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.