Шатрын тууж

Зузаан номны дараах нимгэн ном амттай.

12 сард уншиж ярилцах номоо эхлэхээс өмнө хэдэн жилийн өмнөөс л унших юмсан гэж бодож, авчруулсан номоо уншлаа. Ёстой сонирхолтой байлаа.

Шатар гэдэг үгийг их сонсдог ч тоглож бол мэдэхгүй. Гэрт минь бол бий. Даанч бага зулзага хөлгийг нь нугасаар нь хугалчихсан. 

Хааяа даам нүүдэг юм. Хожигдож өгөхгүй болохоор уурлаад, уйлдаг. Ха ха. Тэгэхээр чинь сонирхолгүй биз дээ? 

Би ч гэсэн хааяадаа хожмоор л байна шүү дээ. Ккк.

Бас сайн нүүж мэдэхгүй ээ, зөөж өгдөг одоо ид гэж мэгээд. "Би чамд хайртай" дээр гардаг шиг л идээчээ гэхээр дүү нь ам руугаа авч хийдэг шиг л юм болдог байлаа, эхэндээ ч.

Хань ижлээ л жаал базаж байна, шатар даам тоглооч, ухааныг нь задлаач, би охидоо хүмүүжүүлсэн, чи одоо хүйс ижлээрээ хүмүүжүүлээч гэж мэгээд л. Ха ха. Би ч уншиж мэдсэнээрээ энэ хөвгүүдийг их л онгироож, магтаж өсгөх, хүмүүжүүлэх гэж үзэж тарж л байна. 

Тэсэхгүй загнана аа. Гэдээ охидоо загнаж байсан шигээ загнахгүй байгаа бололтой, эгч нарых нь хэлснээр бол. Яалтай. 

За юу бичиж явлаа? Шатрыг хүртэл хүүхдийнхээ хүмүүжилтэй холбоод биччихдэг тийм ээ? Чадаж байгаа юмыг яалтай вэ одоо. Ккк.  

Номны хамгийн таалагдсан хэсэг нь хөлөг онгоцон дээр гэнэт гарч ирдэг доктор Б. Шоронд хоригдох хугацаандаа ганцаардлыг даван туулахын тулд өөрөө өөртэйгөө шатар тоглодог байсан хэсэг. 

Амь дүйж шатрын тухай ном хулгайлдаг хэсэг, цээжилдэг, талхныхаа үйрмэг, цагаан хэрэглэлээрээ орлуулж шатрын хөлөг хийдэг байсан хэсэг гээд л сонирхолтой. 

Олуулаа хоригдох, гав ганцаархнаа умгар өрөөнд хоригдох хоёр нь өөр өөрийн онцлогтой байдаг бололтой. 

Одоо бидний энэ элдэв мэдээллийн хэрэгслээр хахсан үед ингэж хоригдвол ч шууд боож үхэх байх гэж бодсон. Хэ хэ. 

Хөөрхөн ном байсан шүү, та нарыг ч уншаасай гэж хүсэж байна. Шатар тоглож сурна аа, хэзээ гэдгийг чөтгөр бүү мэд...

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.