Сая энд нэг олон улсын хэмжээний тэмцээн болсон юм аа. Ахмад настан голцуу хүмүүс, ганц нэг залуус ирж оролцов оо.
Залуус нь хөзөр тоглоод суух юм аа. Цэнцэрэн минь. Үзэж харсан зүйлс нь дээд цэгтээ тулаад, ханаад цадчихсан бол нэг өөр хэрэг л дээ. Нэг дажгүй залуу байсан. Унадаг дугуй зээлж унаад буусан буудлынхаа ойр орчимтой танилцана гээд гарч харагдсан.
Миний бодол. Гадаад хүмүүстэй ярьж хөөрөөд, хэл ус үздэг бол түүнийгээ ашиглаж, улс эх орноо сурталчлаад, гадаад найз нөхөдтэй болоод, гадны хүмүүсийн бодож санаж буйг танадаад гээд л нэлээд дипломат маягаар хандвал гэж бодоостой.
Бодит байдал дээр ширээ тойрч сууснаа мөрийтэй бололтой хөзөр тоглоостой. Болоогүй ээ ширээн доороо япон сакэний цаасан сав нуугаастай.
Тэгэхэд зохион байгуулж буй хүмүүс нь аятайнхан зохион байгуулчих гээд л, аятай тухтай байлгачих гээд л. Унаа хуншийг нь зохицуулчих гээд л. Улсынхаа аятайхан зүйлсийг таниулчих гээд л бөндөгнөөстэй.
Хувиараа зугаалж яваа бол хамаа алга өө. Юугаа хийнэ надад хамаагүй л дээ. Гол нь найрамдалт харилцааны хүрээнд, олон улсын тэмцээнд ирж байгаа хүмүүс шүү дээ.
Монгол эрчүүдийг би гайхдаг. Гэрээсээ гараад, эхнэрийнхээ хараанаас гарахаараа "уудаг". Шинийг мэдэх юмсан, соргог зүйл олоод сонсчих юмсан гэж боддоггүй, мэрийдэггүй. Гэрээс гарахаараа л ууж иддэгийг нь эхнэрүүд нь мэддэг болохоороо гэртээ дэргэдээ уях дуртай.
Гэртээ байгаа хүмүүс чинь хөгжихгүй, улсдаа хэрэгтэй зүйл олж сонсохгүй нь ойлгомжтой тийм ээ?
Дэргэдэх хань ижил ч өнгө ижил дүү. Гэхдээ тоглоомд тааруухан. Монголд хаа нэгтээ очиход нь багын найзууд, тэр найзууд гээд дагуулж яваад идэж уугаад байдаг.
Уудгийгаа, наргидгийгаа нэг л их сонирхолтой амьдраад байна гэж ярьцгаадаг. Япончуудын уйтгартай амьдраад байгааг гайхацгаадаг. Хоёр өөр ард түмэн, аливаа зүйлд өгч буй үнэ цэнэ, үнэлэмж нь асар өөр улс байж.
Би японд амьдарч байна гээд нэг их уйдсан юм алга. Харин ч өөрийнхөө дуртай ажлаа, дуртай хоббигоо хөөгөөд л явж байна. Харин ч энд байгаагийнх хүмүүс хэрхэн хоббитой болдог, хэрхэн түүндээ цаг гаргадаг гэх мэт аргыг нь бодит жишээн дээрээс нь суралцаад л явж байна.
За баахан бурчихлаа. Үнэхээр тэр үед надад тэр хөзөр цаг үеэ олоогүй санагдаад, хэлээд л тавьчихсан. Тиймээс эндээ ч бас бичиж үлдээмээр санагдаад өө.
Биднийг дэлхий хараад байхад шүү дээ. Гоё ном бариад суусан бол гэж бодогдсон. Адаглаад л ганц нэг япон үг, ганц нэг солонгос үг цээжлэх гээд толь бичиг тэврээд суусан бол биднийг харах гадны нүд, биднийг үнэлэх үнэлэмж өөр байсан байх гэж харамсаад болдоггүй ээ.
Энэ харамслаа эндээ л бичиж тайлав.
Саяхан нэг орой томилолтоор очсон газрынхаа өртөөний буудлын гадаах цэцгээр энэхүү харамслын бичвэрээ зөөллөж, өнгө оруулав. Удахгүй дахин нэг очиж буудаллана. Зочид буудлын өглөөний цай нь анхаарал татаж буй болно.Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿