Эртээд номын сан ороод. Энэ удаад зээлээгүй, зээлсэн номоо буцааж өгсөн. Та нартаа зураг үзүүлнэ гэсэн болохоор бага зулзагынхаа тэвэрч явсан номыг ариутгаж үзүүллээ шүү.
Үргэлж л уншигч та нарыгаа бодож явдагийн илрэл. Тэгэхэд та нарын байж байгаа царай. Ха ха. Айсан уу? Бага байхад ээж хааяа ингэж үглэдэг байсан санаанд орчихлоо.
Гэтэл манайх яасан билээ? За за баахан л үглэх хэрэг гарна. Ярьшиг. Тэгээд ч урдны бичлэгт хальт дурдсан шиг санаж байна.
Бага зулзага хайртай номыг нь аваад нэг хайрцаг дотор хийчихсэн чинь гайхаад, хариугүй л уйлчих гээд л харж зогссон. Дуусаад номыг нь гаргаад ирсэн чинь нүд нь гэрэлтээд л хөөрхөн.
Энэ номыг ёстой нэг биенээсээ салгахгүй байгаа. Нэг бодлын төвөгтэй. Тэвэрч барихад хажууд нь бас нэг том ном. Хэ хэ.
Яг ямар ном бэ? гэвэл "Хөрш Тоторо" гэдэг ном. Худалч хүнд өдөрт нэг хүүхэлдэйг киног нь үзчих санаатай, өнөөх минь. Бид нүд болон биеийг нь хайрлан зурагт үзүүлэхгүй байх санаатай.
Анхаарлыг нь сарниулах гэж бас л ухаан, авъяас шаардана шүү.
Та нар жаахан маамаагийнхаа тэгж аашлах үед нь хэрхэн аргалдаг вэ? Туршлагаасаа хуваалцаарай...
Бүгдэд нь амжилт...
0 件のコメント:
コメントを投稿