Орчин

Япон орныг жижиг газар нутагтай, хүн ам ихтэйг нь гайхдаг тийм ээ бид. Тийм байж сургууль, цэцэрлэг, орон сууцны гадаах цэцэрлэгт хүрээлэн гээд орчин нь их том талбайтай гэж гайхдаг байж билээ.

Одоо бол дасаад, ер нь бол сургууль цэцэрлэгийн гадаа заавал талбай байх ёстой. Байх байхдаа том байх ёстой гэж боддог болсон. Түүний нэг баталгаа болгож ганц нэг зураг оруулах санаатай.

Өнгөрдөг бүтэн сайнд суугуул мужийнхаа нэг жижиг хотын хөдөө аж ахуйн чиглэлээр сургалтын хөтөлбөрөө боловсруулж, ирээдүйд хөдөө аж ахуй, мал аж ахуйн чиглэлээр явах сонирхолтой сурагчдыг элсүүлж сургадаг ахлах сургууль орох боломж гараад. Явчихаад ирсэн. 

Буугаад л орчныг нь гайхаж, биширч байгаад л ирлээ. 

Сургуулийн үүдээр гараад харахад нэг иймэрхүү. Цаг байсан тул боргол олж уух санаатай. Тэгсэн энэ замаар доошоо уруудаад, доор төгсгөлд нь автомат ундаа зарагч байгаа гэхээр нь алхаж буй байдал. 

Өглөө нь борголоо ууж амжаагүй юм. дунд зулзага сагсны тэмцээнтэй. Бэлтгэл ажилд нь ам, гар бие оролцох гэж. Бас бага зулзага сэрчихээд хормойдож, тэврүүлээд. Юун боргол? Оройд нь өөрийнхөө авч явах зүйлээ бэлдсэн байсан тулдаа л хам хум түүнийгээ аваад л гарсан.

Юу бичиж байлаа? Аан тийм, орчин, талбай...

Сургуулийн хоолны сургалт явуулдаг анги танхимын цонхоор дарсан зураг. Тэр цаана харагдаж байгаа нь ч сургуулийн барилгууд. 

Оюутан байхад МУИС-ын 2 дугаар байрны ар талд иймэрхүү жижиг талбай байдаг, бид хааяа тэнд салхилдаг байж билээ. Одоо бодоход бүхэл бүтэн их сургууль байж орчин муутай байж дээ гэж...

Сургуулийн барилга хоорондын дундах ногоон байгууламж. Улаанбаатар хот, ер нь суурин газруудад дутагддаг зүйлийн нэг тийм ээ?

Бүтэн сайны өдөр байсан ч сурагчид сургууль дээрээ дугуйлан секцэндээ хамрагдаад завгүй... 

Тухайн өдөр миний уулзсан сурагчдаас 3 хөвгүүн өнгөрдөг жил монгол явж танилцах дадлага хийсэн гэсэн. Таалагдсан шиг байна лээ, эх орон минь. Их хөөрхөн хөвгүүд байсан. Дурлахаа алдав. Ккккк.

Гурвуулаа кэндогоор хичээллэдэг. Өмсгөл энэ тэрээ авч очиж, монгол сурагчдад танилцуулсан байсан. Сүрхий байна уу? 4-үүлээ яваад, нэг нь төгсөөд явчихсан юм билээ.

Дотор нь нь явж байхдаа ганц нэг зураг дарсныгаа дараагийн бичлэгт. Түр баяртай. Бүх уншигчдадаа амжилт хүсье.