Ойрын сонин

Япон дахь ээжүүдийн хоёр ч бүлэгт гишүүн гэж явдаг. Сүүлийн хэд  хоног нэлээд ширүүн хэлэлцүүлэг яваад байсан. Би ч чимээгүй ажиглаад л уншиж суулаа. 

Заримдаа ганц нэг зүйлээс дутах минь гэж бодсоных. Хэ хэ. Сонгуулиийн тухай элдэв зүйл уншиж, энд тэнд сэтгэгдэл бичиж идэвхи царайлсан тул...

Тэгсэн Япон дахь монгол эмэгтэйчүүд гэдэг бүлэг шинээр нээгдээд. Намайгаа нэг нь марталгүй урьжээ. Цөөхөн хоногт их л олон эмэгтэйчүүд яваад орж. Танилцуулгуудыг нь уншаад л шууд өөрийгөө голж энэ тэр. Ха ха. 

Өөрийгөө танилцуулах гэсэн бичих зүйл олддоггүй. Ном унших дуртай гэж л бичлээ. Дэлгэрэнгүй танилцуулаад, бас хөөрхий муу блогоо танилцуулах гэсэн ичээд. Дээрээс нь ганц нэг хүнийг муулаад биччихсэн тул, олоод уншчихна гэж санаа зовоод. Ха ха. Нэг бол олж уншаад, бүр намайгаа үзэн яддаг болсон ч байж магад...

За тэгээд их идэвхитэй, сүрхий, ажилсаг бүсгүйчүүд эх орныхоо нэрийг өндөрт өргөөд явж байгаагаар нь бахархаж суулаа. 

Мөн ойрын хэд хоног клаабхаус гээч зүйлийг ухаалаг утсандаа татаж суулгав. Учир нь шинэ бүлгийн санаачлагаар сонирхолтой ярианууд явагдах байсан тул. Одоогоор 2 яриа сонссон. Дажгүй. Гол нь хэрэгжүүлж өөрийн болгох нь тулгамдаж буй том асуудал.

Энэ клаабхаус чинь яг хэрэгтэйгээ л олж сонсоод бушуухан шг гараад явахгүй бол бас л ажлын садаа шг санагдсан. Хань ижил одоогоор болсон болоогүй өрөөнд? орж сонсоод, эртээд бүр хэрэлдэж сонсогдсон. Шинэхэн дээрээ бас над шиг ээ. Яваандаа сонирхол нь буураад, залхах байгаа...

О зулзагадаа мах явууллаа. Хань ижил түрүүчийн сар, ангийн олз омог ихтэй байсан тул. Мах авах уу? гэсэн чинь авмаар л байна, ойрд дандаа тахианы мах идээд гэсэн. Хөөрхий минь. Хэ хэ. 

Банш энэ тэрээ хийж идэхэд нь амар гэж бодоод татаж байгаад л явууллаа шүү дээ. Ганц хүнд арай их ч юм уу? гээд асуусан чинь ихдэхгүй гэнэ ээ. Тэнд нэг хүн их л махсаж байгаа бололтой. 

Орой бүр чавга угааж, хатааж, цэвэрлэж, архи ундаа үйлдвэрлээд ядарч байна өө. Ха ха. Тэгж байгаад нэг бичлэг орууламз.

Аан тийм, энд халаад эхэлчихсэн, урсаж байна дөө. Зуныг яажшуухан давдаг юм билээ гэж шантарч эхлэв. Ядаж байхад энэ амны хаалт үнэн төвөгтэй байна аа тийм ээ? 

Суугуул нутгаар бороо хур ихтэй байна. Барын чих цэцэг гоёмсог дээрээ байна. Нэг цэцгийн хүрээлэнд очиж зураг дарах гээд амжихгүй л явна. Дунд зулзага хажууханд нь байдаг тоглоомын талбайд очиж тогломоор байна гэж гуйгаастай. 

Өөр чинь юу билээ? Эх оронд минь хэцүү л байх шиг тийм ээ? Оройд ижий аавтайгаа ярьж хамаагүй гадуур гараагүй биз? Амьтан хүн цуглуулаагүй биз? гэж асуудаг ажилтай. Учир нь зан сайтай айлд хүн их цугладаг шиг, ижий аав хоёрыг минь зориод очдог ах дүүс олонтой. 

Хол суугаа надад энэ нь заримдаа сайхан, заримдаа төвөгтэй санагддаг. Учир нь охин нь ядаж дэргэд нь байгаад гал тогоог нь барьж өгвөл олуулаа бужигнаад сайхан. Даанч хол болохоор, гэрийн дуусдаггүй 60 чавганцын ажлаас нь ижийгээ харамлаад, ядарчихлаа гэж...

Гэр хороололд, усаа зөөж аяга тавгаа угаадаг тул бүр л ажиллагаа ихтэй. Залуу хүмүүс бол түүртэхгүй л дээ. Гол нь настай хүмүүст жаахан тиймхэн...

За бороотой өдрийн сэтгэл доторхоо уудлахад нэг иймэрхүү. Бүгдэд нь амжилт хүсье. Түр баяртай.