За өнөөх "хурааж" ирсэн ногоогоо болгоод л идээд суугаа шүү. Хэ хэ. Ёстой л умалзуулж өгч байна гэдэг шиг л. Ккк
Амттай болсон. Хань ижил бидэн хоёр л амаа олохгүй идлээ. Хоёр зулзага идээгүй ээ. О.зулзага минь дуртай болохоороо идэх л байсан байх даа.
Төмсөөр баян байна. Бас нэг өвөө жижиг хайрцаг төмс өгсөн. Тэр гэхдээ жижиг төмс. Арилгахад цаг орно. Дунд зулзагыг л дайчилж байна дөө. Том төмсөөрөө тосгүй шарагчаа ашиглаж дээрх зурган дээрх гонзгой төмсийг шарав.
Тосгүй болохоор жаахан аргуундуу, үзүүр хэсэг нь ингэж борлоод байсан. Тос өөх хориотой хүмүүст бол зүгээр байх тийм ээ? Энэ тосгүй шарагчаа жилд нэг л ашиглах юм дөө.
Уг нь тахианы мах энэ тэр шарах гээд зөндөө л хоол хийж болох юм билээ. Залхуу хүн чинь яалтай?
Багадаа, намартаа нэг ингэж төмс шарж иддэг байлаа. Хайруулын тавгандаа тос хийж байгаад л, нимгэн хэрчсэн төмсөө шарна. Элдэв амттан, боов боорцог авч чаддаггүй байх үеийн минь тансаг хоол шүү дээ.
Өдөр хичээлээсээ тарж ирээд хүүхдийн ордны дугуйландаа явахаасаа өмнө гялс шарж иднэ. Мөн элэг их шарж иддэг байж дээ. Арван жилийн ангийнхаа найз охины гэрт очиж их ч хоол хороосон доо. Баярлаж явдаг шүү.
Түр баяртай, дараагийн бичлэгээр сонгино шарсан тухайгаа өнгөтөөр бичнэ ээ. Хэ хэ. Бүгдэд нь амжилт хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿