Бид зургийн хичээлээ хийсээр л байгаа шүү. Өдөр бүр биш л дээ. Жаахан цаг гарсан үедээ. Заримдаа ч эгчийг энэ ажилд томилдог.
Эгч нь чиглүүлж өгөөд, за одоо нүд, ам, хамар зур гэж хэлнэ. Өнөөх нь дуртай газраа, хүссэн хэмжээгээрээ зурна. Цас ихтэй, олаф хийсэн нь сэтгэлд нь тод байх шиг, цас харахаараа олаф, зураг зурах болохоор олаф гэсэн нэг хүн байна. Ккк.
За энэ зүүн талын зураг бол сүнс, мангаа гэх мэтийг илэрхийлдэг. Ийм мангаатай ном зээлж ирсэн чинь байнга уншуулаад, зургийг нь зуруулаад биднийгээ чангалж байгаа. Хо хо.
Энэ бол зургийн хичээлийн оргил үе нь. Юу билээ хийж байгаад анзаарсангүй, нэг харсан чинь хоёр гар нь шивээстэй юм шиг л болсон байв. Аав зур зур гэсэн гэсэн.
Ямар болтол нь зурах нь уу? хармаар байсан шиг байна лээ, аав нь.Мэдээж арилгах гэж бөөн л юм болно. Халуун усанд суухаар бас ч гэж гайгүй арилчихаж байсан.
Жаахан маамаатай ээж аавууд та нар шүү. Та нарын дараа би шүү. Бүгдэд нь амжилт хүсье. Түр баяртай.
0 件のコメント:
コメントを投稿