Өмдөө будсан нь

Өглөөний мэнд ээ. Бараг өдөр ч юм уу? Дэлхийн өнцөг булан бүрээс уншдаг гэж өөртөө урам өгөөд энэ өдрийн мэнд ээ. Хэ хэ. 

Нээрээ ямар ямар улс орноос уншдаг бол тийм ээ? Үүнийг хардаг тохиргоо байгаад байсан ч билүү?

Орж гардаг хэдийгээ мэднэ л дээ. Хи хи. Хааяа нэг байнгын уншигч шүү гээд сэтгэгдэл үлдээдэг хүмүүс хаанаас орж уншдагаа хүсвэл бичээрэй.

Бичилгүй удсан чинь юу бичихээ мэдэхээ байсан шүү. Ямартай ч бага зулзагынхаа эгдүүтэй хөөрхөн, заримдаа цаанаа нэг тийм сахилгагүй үйлдлээс бичиж үлдээх санаатай.

За энэ болохоор өмднийхөө цагаан нохойны дүрстэй хээг ягаанаар будсан байгаа нь. Энэ өглөө мань хүн өөрөө нэлээд эрт сэрчихсэн юм. Өглөөнийхөө цайг уучихаад, албандаа явтлаа чухам зураг зурдаг баатар болсон.

Ээж түүгээр элдэв бэлтгэлийг нь хийгээд л тэрүүхэндээ бондогоноод л байлаа. Бэлэн болчихоод за гарах уу? гээд харсан чинь, нэг иймэрхүү. 

Хүүе, юу вэ? гэсэн чинь бас буланд очоод зогсчихож байгаа юм аа. Ээж нь загнахаараа буланд гарыг нь өргүүлээд зогсоодог айлын хүүхэд шиг. Ккк. 

Багад багш нар сахилгагүй жаалуудыг тэгж зогсоодог байсан тиймээ? Болоогүй ээ, сандал өргүүлээд. Гар нь чилдэг байсан байх даа. Үгүй яахав өөдрөгөөр харвал тамирын дасгал юм даа гэхгүй юу? Ха ха.

Гарах гэж байсан болохоор тэр чигт нь явуулчихсан. Үүдэнд хүлээж авч буй багшид нь хэлсэн чинь өхөөрдөөд л байсан. 

Нүүрномдоо оруулж бас бөөн бөөн зүрх, эрхий хуруу цуглуулав шүү дээ. Хи хи. 

Өө тийм угаасан чинь арилчихсан байсан. Өнөөдөр цагаан нохойнуудтайгаа хамт л албандаа явсан. 

Бусдыг нь дараагийн бичлэгт. Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.