Сакүрадалт

Уламжлалт бичвэр шүү. Нэг л газрын зургийг олон жил харж баясаж, зураг оруулж байна. Жилээс жилд өөр газар очиж үзэх юм шүү гэж боддог ч, амьдрал баян. Яаж ийгээд л элдэв шалтаг гарч ирэх юм дөө.

Ажлаа тараад оройхон явсан тул нар жаргах гээд, сакүра маань жаахан бараандуу гарчээ. Гэхдээ яахав, ямартай ч сакүрадаад амжсан. Хэ хэ. Сакүрадна гэдэг чинь бараг л цагаан сар тэмдэглэх дайны л юм болно шүү дээ. 

Нугас шувууд хөөрхөн. Мөрөг загас хооллохоор талх барьж очоод өгөхөөр уралдаж ирээд идээд байдаг. Энэ өдөр ч зулзагууд талх барьж очсон. 

 

Оройд ийм дэнлүүнүүд асаачихна. 

Энэ дэнлүүнүүд дээ хувийн байгууллагын нэрсүүд байдаг. Бодвол санхүүжүүлсэн байх. Зар сурталчилгаа маягийн юм даа тийм ээ? 

 

Хүүе хаая гэж байж өөрсдийнх нь зургийг ганц нэг дарсан. Найз охид нь тааралдаад, дагаад л сэмбэгнэчихсэн. Хо хо. Бага зулзагатайгаа л баахан загас хооллох шив.

 

Сэрүүхэн байсныг ч хэлэх үү? Би ч харих минь гээд нэг их удаагүй. Ер нь ойрд иймэрхүү уламжлалт орж гарах зүйлсэд хойрго болж байна өө. Анх ирээд удаагүй байхад эд нар ч сүр тэмдэглэдэг байж. Дагаж намираад л...

 

Нэг том сакүрагийн модны доор сууж аваад, ууж идээд, инээж хөхрөлдөөд. Хань ижил бүр мах зах шарж идэх дуртай шүү дээ. Надад бол сүүлийн хэдэн жил энэ нь их төвөгтэй санагддаг болсон. Хи хи. 

 

Корона тоо цөөрөөд, орж гарах хүний тоо ч ихэссэн байна билээ. Удалгүй тэгээд бүгд маскаа авч хаях байх даа...

 

Түр баяртай, бүгдэд нь амжилть хайр, мөнгө хүсье.