3 сар ёстой нэг бялуугаар бялхсан сар байсан. Дунд зулзага, бага зулзагын төрсөн өдөр. Оюутан зулзагын төгсөлт, их сургуульд тэнцсэнийг тэмдэглэж найзууд, танилуудын барьж ирсэн бялуу.
Энэ болохоор ажлын газрын нэг хятад хүүхэн гэрээрээ Токио нүүж байгааг тэмдэглэж идсэн бялуу. Корона гээд энд тэнд бөөнөөрөө сууж идэж ууж болохгүй болохоор ажил дээрээ ингэж бялууддаг болсон.
Үүнийг хөдөөний эмээ минь өгсөн. Бид оюутан зулзагаа явахаас нь өмнө гээд хөдөөх эмээ өвөөд нь очиж уулзуулаад. Цаг сайхан бол монгол дахь эмээ өвөөд нь бас очмоор л байдаг.
Үүнийг суугуул хотын минь ганц монгол найз авчирч өгсөн. Оюутан зулзагат минь баяр хүргэж. Бусадтай нь уулзах биш дээ ямар. Хөлөө олоод, унаа унштай болохоороо тэгээд таг болдог юм дөө.
Ирээд удаагүй байхад нь бүх л зүйлд нь явж өгдөг байлаа гэж. Сайн сайхан яваа бол болох нь тэр дээ...
За тэр ч яахав. Бялуу ярьж явсан хүн шүү би чинь. Хэ хэ. Их олон бялууны газар байдаг гэдгийг мэдэж авлаа. Бид гэрийнхээ ойрхон гурав дөрвөн газрыг нь л мэддэг, ганц нэг мэддэг хол газар луу нь явдаггүй л болохоос.
За энэ бичлэг үргэжлэлтэй шүү. Сонирхолгүй бол алгасана биз дээ?
Түр баяртай, бүгдэд нь амжил хүсье.
0 件のコメント:
コメントを投稿