Япончуудын бүтээсэн боловсрол 2

Уншаад дуусгалаа. Бас ч гэж усыг нь ууж, хоолноос нь хороож буй газар юм болохоор мэддэг нэр ус, үйл явдал гардаг учраас тэр байх, нэг их цаг зарцуулалгүй, боссон ч суусан ч барьж гүйсээр дуусгав.  

Аан ийм учиртай байх нь, хөөрхийс минь, бас л юм юм үзэж туулж буй ард түмэн шүү гэж бодон бодон уншлаа. 

Бидэнтэй адил охид бүсгүйчүүдийн эрхэм ёс, хөвгүүд эрчүүдийн эрхэм ёс гээд л сургадаг байж. 

Японы боловсролд түүхэндээ 3 том "хар хөлөг онгоц" ирсэн гэж зохиогч үзнэ. 

1. Перригийн хар хөлөг онгоц. Энэ нь үгийн үндсэн утгаараа Бакүмацүгийн үед Үрага хэмээх газар үзэгдсэн хөлөг онгоц.  

2. Америкийн эрхшээлд орсон нь буюу удаах "хар хөлөг онгоц". 

3. Хөөсөрсөн эдийн засгийн төгсгөл ба даяаршлын цаана буюу гуравдахь "хар хөлөг онгоц". 

Бидний оросын боловсролыг хуулбарласан шиг япончууд мөн л америкийг хуулбарлахаас өөр аргагүйд хүрч байсан бололтой. Америкаас хяналтын баг ирж "санаа оноо" хэлж "зохицуулдаг" байж. 

Яг л "орос ах" нар шиг. 

"Японы боловсролын тогтолцоог хянах бодлого" гэгчийг хэрэгжүүлж, "ёс суртахуун, японы түүх, газар зүй" гэсэн 3 хичээл нь милитарист идеологийг ард түмэнд түгээх гол хэрэгсэл болж байсан тул уг хичээлүүдийг хааж, сурах бичгүүдийг татан авч байжээ. 

Мэдээж энэ бүхэнтэй сөргөлцөж, уламжлалт боловсрол хүмүүжлийн аргыг хослуулах хэрэгтэй гэж үздэг зүтгэлтнүүд байсаар ирсэн. 

"...Нобелийн шагнал хүртсэн япончуудын дийлэнх нь хуучны япон маягийн их сургуульд боловсрол эзэмшсэн гэдгийг бодсон ч, одоогийн Их сургуулиудын шинэтгэл үнэхээр Япон улсад үр өгөөжтэй байж чадах уу гэдгийг эргэж харах шаардлагатай..." 

Хэмээн тэртээ 20 жилийн өмнө бичиж байж. Эдүгээ хөрхэн өөрчлөгдсөнийг би сайн мэдэхгүй байна л даа. Боломж гарвал олж унших хэрэгтэй шиг бодогдов. 

Хүүхдийн тоо илт цөөрөн, цэцэрлэг сургуулийн төлбөрийг хөнгөлөх, төлбөргүй болгох гэх мэт шийдлүүдийг хэрэгжүүлж эхлээд буй ч яг бодлого, хэтийн төлөв нь хэрхэн өөрчлөгдөв гэдэг нь сонин.

"..."Хүүхэд бол эцэг эхийн тусгал" гэдэг үг бий. Үүнийг "хүүхэд бол эх орны тусгал" гэж өөрчилсөн ч болно..." 

Хэмээн номын төгсгөл хэсэгт шигтгэжээ. Өнөөгийн манай эх орны минь нөхцөл байдалд ч ихэд тохирох үг шиг санагдаад...

Хүүхдийг ганц сургууль биш нийгмээрээ, тосгоноороо, нийтээрээ хүмүүжүүлж, боловсруулах арга, шийдлийг хослуулах хэрэгтэй гэж үздэг шиг байна. Энэ ч үнэний ортой үг тийм үү? 

Дан ганц сургуульд найдна гэвэл нэлээд өрөөсгөл л дөө. Бид ч нэг асуудал гарвал дан ганц багшийг, сургуулийг буруутгах гэдэг. Олон өнцгөөс нь харах чухал...

"...Ижимэ буюу дээрэлхлийг алга болгох нь багш ч, эцэг эх ч, цагдаагийн байгууллага ч биш, үнэндээ хүүхдүүд өөрсдөө билээ. Хүүхдүүдэд дээрэлхлийг үл тэвчих ухамсар суулгахын тулд ардчиллын суурь зарчим руу буцаж очих шаардлагатай..."

Энэ асуудал одоо ч нэг мөр шийдэгдээгүй л байна. Яг яах ёстойг хэлж мэдэхгүй ч, хүүхдүүдтэйгээ тулж ажиллах ёстой байх даа, эцэг эхчүүд. Миний өөрийн зулзагууд иймэрхүү асуудалтай мэр сэр тулгардаг...

Уншиж дуусаад, америкийг "зэвүүцэх" сэтгэл төрөв. Түүхэндээ эд ч өөрсдөө хүн шиг байгаагүй тул америкчууд япончуудыг байранд нь тавьсан гэж үздэг ч хамгийн их хохирдог нь "хүүхдүүд" юм аа. 

Өнөө үед ч бидний гэм буруу, тэнэг шийдлүүд, сонголтын уршгаар ирээдүй хойч үе-хүүхдүүд минь хохироод, биднийг тусгалаа болгоод яваад эмзэглэнэм. 

Дор бүрнээ л хичээх нь чухал цаг үе тулгарчихаад байна шүү, тийм үү? 

Түр баяртай, бүгдэд нь амжилт хүсье. 

Япончуудыг бүтээсэн боловсрол

Зээ ийм нэг ном уншиж байна өө. Ном бэлэглэсэн найзууддаа маш их баярлалаа. Аль л түрүү жилийн намар авсан болов чиг хувьсгалын тохиргоо нь одоо л бүрдэж байна. 

Зохиогч нь болох багш нь Доошишя их сургуулийн багш гэнэ. Энэ сургуульд миний мэдэхийн хоёр ч хүүхэд төгссөн. Эндээс явсан хоёр сайхан залуу бий. Хувийн сургууль. 

Ер нь японд сайн сургалттай хувийн сургууль олон. Энэ номд ч мөн тэр тухай өгүүлсэн байна билээ. Яахав хувийнх гэдэг утгаараа төлбөр нь жаахан өндөр л дөө. Төлбөрөөс нь айгаад о.зулзагаа улсын сургуульд л орж үзээрэй гэж захьсан. Ээжийн тааллаар болсон. Одоо дүү нарыг нь бас тааллаараа явуулчих санаатай, үзэж тарж буй...

Мөн мэдэхгүй үг хэллэг, боловсролын тогтолцооны тухай их гарна байх. Сонирхлыг минь ихээр татсан тул гарсан даруйд нь авлаа. 

Орчуулагч нь Майнбаярын Тэмүүлэй. Хянасан нь М.Тулгат. Энэ Тулгат гэх хүний блогийг уншдаг байлаа, цагийн сайханд. Монгол яваад ажил төр, улс төр гээд завгүй болоод бичихээ байсан. Танихгүй л дээ. 

Зээ, япон орчуулгын ном унших бүртээ л амны уншлага мэт бичдэг нэг зүйл бол япон хэлээр нь бас уншихыг хичээх юм шүү гэдэг үг. Ха ха. Санаж явбал бүтнэ ээ. 

Түүхийнх нь хувьд ч мэддэггүй зүйлээ олж уншлаа. Сонин сонин үгтэй ч их таарлаа. Маш олон хүний нэр ус, газрын нэр ус гарна. 

Күнзийн сургаал, Жузийн сургаал зэргээр хятадын соёл, үзэл сурталтай салшгүй холбоотой, нөлөө нь ч их аж. 

"Бие минь Мүсашигийн хөрсөнд шингэвч, язгуурын Япон зүрх үүрд үлдэнэ". Ёшида Шёоин

"Сурахад хэцүү байх тусмаа сонирхолтой. Зовлон бэрхшээлд ч сайн сайхан бий, их байх тусмаа сайн гэсэн бодлоор амьдарч байв". Фүкүзава Юкичи

"Чин хүсэл байвал нөлөөлөх боломжгүй зүйл гэж үгүй". Шёонан

"Нас богино аваас тэнгэрийн доорх дөрвөн далайн баялгийг хураагаад ч ашиг үгүй. Эд баялгийг уул шиг овоолоод ч тусыг олохгүй. Харин зөв замаар эрүүл мэндээ хамгаалж, урт наслах шиг их аз үгүй". Каибара Экикэн

"Хүүхэд 7 нс хүртлээ бурхны мэдэлд байдаг". 

Япон орныг судалдаг, сонирхдог, мөн японы боловсрол судлалаар суралцдаг бол уншихад илүүдэхгүй санагдав. 

Өнөөдөр энэ хүргээд өндөрлөе. Угаасаа дөнгөж талд нь хүргээд л явж байна. Яагаав, өнөөх түрийвчээ алдаад, унших, нэхэх дур хүсэл, онгод бууж ирэхгүй байна өө. 

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье. 

Түрийвч мину зэ

Түрийвчээ алдаад хэд хонож байна өө. Олдоггүй. Хайгаад л байдаг. Гэрээ орвонгоор нь эргүүлэхээ шахав. Алга. 

Унагаасан байж магад гэсэн дэлгүүрийн хогийг хоёр удаа онгичов. Явсан замаараа хэд ч алхав даа. 

Ядаж байхад их эрээн хээ хуартай. Ялгуун билүү? Үндэсний хувцастай хүүхний зураг бүхий, хар хөх, усан цэнхэр өнгө хосолсон. Дөрвөлжин, цахилгаантай. Хэн билээ дээ, найзуудын нэг л бэлэглэсэн юм. 

Охидод бэлэглээд, охид хэт эрээн мяраан байна гээд ээжид "гулгуулсан" шиг санаад байна. Хэ хэ. 

Дотор нь баахан каартнууд. Хамгийн чухал нь жолооны үнэмлэх, гадаад иргэний үнэмлэх, кредит каарт. Энэ гурав л чухал байлаа. Бусад нь энд тэндхийн дэлгүүрүүдийн онооны каарт. 

Бэлэн мөнгө байгаагүй. Гэхдээ номын дэлгүүрийн худалдан авах эрхийн каарт байсан шиг санаад л байна. Мартааский. 

Мартааский гэснээс хүн чинь ой санамж нь их орж гардаг юм байна шүү, ялангуяа юм хумаа гээхэд. 

За тэгээд алдсан хүн арван тамтай гэгчээр элдэв л зүйл ургуулан бодно. 

Ямартай ч мөнгө алдаж магадгүйгээр нь виза картаа хаалгав. Мөн хурдны замд ашигладаг төлбөрийн каартаа хаалгав. 

Хамгийн түгшүүртэй байсан нь жолооны үнэмлэхгүй машин жолоодох. Эз нь таараад замын цагдаа зогсоовол тэгээд л будаа. Дүрэм зөрчилгүй хүн шиг яваад, энэ жилийн 2 сард үнэмлэхний хугацаагаа сунгуулаад, эднийхний хэлдгээр "алтан үнэмлэхтэй" болчихсон гээд л их маадгар байсныг яана? 

Цагдаагийн газарт мэдэгдэв. Утасдахыг нь хүлээгээд л, цагдаад үгүй ээ мөн их хайртай болохыг шахав. Ха ха. 

Жолооныхоо үнэмлэхээ дахин гаргуулав. Мэдээж зардалтай. Цээж зураг хэрэгтэй, зургаа авахуулсан. Үнэмлэхний төлбөр гэж 2,250 иений хураамж төлсөн. Харьцангуй гайгүй л дээ, гэхдээ л...

Одоо хамгийн том ажил нь гадаад иргэний үнэмлэхээ дахин гаргуулж авах. Ойрхон бол ч хамаа алга. Гол нь зайтай, нэг өдрийн ажил болдог. Ажлаасаа чөлөө авах хэрэг гарна. Угтаа ингэж чөлөө авмааргүй байгаа юм. 

Учир нь бага зулзага өвдөнө, хавдана. Ээж л амарч харна гэх мэт надад амрах өдөр мундахгүй. 

Өмнө нь түрийвчээ энд тэндхийн дэлгүүрийн лангуун дээр тавьчихаад, эргээд очиход байж л байдаг, нэг бол дэлгүүрээс нь утасддаг гэх мэт паян надад мундахгүй их л дээ. 

Бүр ингэж таг алга болгож гээгээд, бухимдсан нь анхных. Яагаад ч юм гараад ирэх байх гэсэн горьдлго тасардаггүй, япончуудын ухамсарт итгээд л явлаа. 

Хань ижил "муу хүний гарт орчихож ээ" гэхээр нь сэтгэлээр унасан гэж юүхэв. Хи хи. 

Жолооны үнэмлэхтэй болсон хүн чинь хөлд нь хий орно гэдэг шиг машинд нь хий орчихсон л байна. Орж гараад л. Хо хо. 

Блогоо бичих гэсэн ч гар хөл нэг л эвлэж өгөхгүй л явлаа. 

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье. 

Оройн ганц мод

Зээ, энэ 4 сарын бидний номын андуудын уулзаж ярилцах ном маань "Оройн ганц мод" байлаа. 

Би бүр 2018 онд найзуудаасаа бэлгэнд аваад, 2019 оны намар уншсан байна. Гэхдээ тухайн үедээ зөвхөн үйл явдлаа л сайхан хөөж уншаад, дууссаных нь дараагаар тэгсгээд мартсан байна лээ. 

Бичсэн тэмдэглэлээ харсан чинь ёстой нөгөө миний өөрийн хэлдгээр "ямартай ч уншсан даа, гэрийн номын тавиурт бий дээ, дахиад монголоос захьчих вий дээ" гэж болгоомжилсны үүднээс зөвхөн зураг л оруулсан байна билээ. 

Номын тухай, агуулгын тухай ганц ч үг ганхийгээгүй байдаг шүү. Ха ха. 

Энэ удаад ядаж гол гол дүрийн нэрсүүдийг, ерөнхий үйл явдлыг бичнэ гэж хатуу шийдэв. Хо хо. 

Уншчихсан юм чинь санах байлгүй гэж томроод, дундуур нь нэг япон ном уншаад гүйгээд байсныг яана. Аан тийм "1984" гэдэг номыг бас эхлүүлчихсэн. Хи хи. 

Уншаад явсан чинь хөөрхөн хальт санаад байна лээ. Аан тэгээд байсан байх шүү гэж бодоод цааш явахаар яг л тэгсэн байна лээ. Хэ хэ. 

Их өвөрмөц нэртэй дүрүүд гарна. Ялангуяа тэр бүсгүйчүүдийн нэрс. 

• Заадасгүй цаг хугацаа: Ийяа бүсгүй багаасаа дутагдах гачигдах зүйлгүй өснө. Харин ээжийн хайр, аавын хайрыг үл мэднэ. Өвөөгийн хайрыг амсана. Эмээгийн хайр нь дотроо хал нь гаднаа хүн байсан шиг санагдана. Эмээгийн нэр Гүнүеэ. Ээжийнхээ төрсөн дүү болох хачин царайлаг нагац ах Төмөрт үхэн хатан дурлачихдаг. Байгаа бүх зүйлээсээ уйдаад, сэтгэл нь хоосроод "үхэх газраа хайж" аялалд гарна. Замдаа сонин сонин хүмүүстэй учрана. Эрүүл саруул ухаантай нь үл мэдэгдэх зураач өвгөн?

"Бага насны дурсамж бүхэн ер бусын сайхан байдаг нь амар амгалангийн туяанд гэрэлтэх хүүхдийн нүд, тэр цагт итгэж найдаж, хүлээж чаддаг байсан ирээгүй цагийн сайн сайханд байжээ."

• Жинчид: Жингийн даамал Борх өвгөн. Түүнийг даган жинд гарсан Сийлэн, Баярт. Умбаа лам. Хөөвч, Мэнгэт. Мөн замын дундаас зам нийлдэг нууцлаг эгч дүү хоёр. Дүүгийн нэр Ашид. Сийлэн бүсгүй зайлуул цэрэгт татагдчихсан хойд хошууны хайртай залуугаа олох гэж жин дагана. Яаж олдохов дээ. Нутгийн залуу Буянт их тус болно. 

Тэд замдаа олон ч үйл явдалтай учирна, Хасагуудтай үзэлцэнэ, нэгнийгээ тэдэнд алдана, Сийлэн бүсгүй хар хувцастай эмэгтэйг дагаад харь орон луу явна. Ихээхэн золиос төлөн байж нутгийнхаа барааг харна. Сэтгэл уярам...

Ийяа бүсгүйн аав Хуяг гэж өрөвдөлтэй нэгэн зураач. Бас л ээдрээтэй амьдрал туулна. Түүнийг дагуулж оргодог Далантай. Ийяа аавыгаа олно. Амьд сэрүүнд нь уулзаж чадна. Энэ хэсэг их сайхан байлаа. 

Баян тарган эцэг эх, тарчиг ядуу эцэг эх гээд өнөөгийн нийгмийн нэгээхэн хэсэг. Гүжир гүтгэлэг, хараал ерөөл.

Хэдийгээр уран зохиол хэдий ч ихийг бодогдуулж, ихийг тунгаахад хүргэдэг ном байлаа. 

Үгийн хүч гэж ааяа бас айхтар эд юм. Сайхан сайхныг бодож, амнаасаа бэлгэ дэмбэрэлтэй үгс унагаж байя даа гэж өөрийн эрхгүй бодно. 

"Нэг аяга цай олдоход үүнийг уух надаас илүү цангасан хүн байгаа болов уу гэж боддог, нэг хонины арьс олдоход үүнийг хэрэглэх налаас илүү ядарсан хүн бий болов уу гэж боддог болсон цагт бүх ертөнц амгалан жаргаландаа умбана." 

"Сүслэн дээдлэх юмгүй болохоор сэтгэл хоосон явдаг."

"Угаас манай монголчууд идэж уухаа урьтал болгоод байдаггүй, "өлсөх"гэдэг үгийг хэрэглэхээс цээрлэдэг улс." 

"Далд ухамсар бүхнийг толь мэт тусгаж байдаг." 

Гэх мэт сайхан сайхан хэлц их таарна. Мэдээж өмнөх удаагийн уншилтаар тэмдэглэж авсан зүйл ч байна. Энэ удаагийн дахин уншилтаар нэмж тэмдэглэсэн зүйлс ч байна. 

Аливаа учрал, тохиол, хагацал, гуниг, гэмшил, баяр хөөр, сэтгэлийн амар амгалан чинь цаанаа их учир жанцантай, мөн асар дээрээс буюу өнө эртнээс л хоорондоо учиг холбоотой гэдэгт бүр л итгээд байх шиг байна. 

Өө тийм, зүүдлэхээрээ зүүдээ бичиж тэмдэглэж байдаг юм билүү гэж хальт бодсон. Санахгүй нь их л дээ. 

"Сондгой цагаан сувд" номд бас ийм эртний өвөг дээдсийн удам угсаа, нүгэл буян, үйлийн үр гэж гардаг юм. 

За тун удахгүй "Тунгалаг хөх асар" номыг нь уншихаар шийдлээ. Одоо эхлүүлснүүдийгээ дуусгаж байж тэгэхдээ. Хэ хэ. 

Тзр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье. 

Улаан цэцэг

Өнөөдөр улаан цэцэгний зураг орууллаа. 

Үүнийг нэг юм мэддэг болсон. Учир нь жил бүр өдийд тариалдаг учраас. Жил бүр л тааралддаг учраас. Алтанзул цэцэг. Энд ирэхээсээ өмнө мэддэггүй байсан. Тухайн үед сарнай л гэхээс иймэрхүү төрлийн цэцэг бас ховор байсан санагддаг. 

Яг энэ хавар цагаар энд тэндхийн цэцгийн хүрээлэнгүүд өнгө өнгийн алтан зул цэцгээр гангарч, гадаад дотоодын жуулчдыг татдаг. 

Харин үүний нэрийг хэлж мэдэхгүй. Зулзагаа албанаас нь аваад харьж явах замд таарсан айлын гадаах цэцэг. Дур мэдэн зураг дарсан. Учиргүй хаяг усыг нь дараад, цахимд байрлуулчихгүй л бол уурлахгүй байх гэж том зүрх гаргаад. Хэ хэ. 

"Миний нэр Улаан" номд улаан өнгийг бүх зүйлийн эхлэл гэж хэлдэг. Амьд байгаль, амьд бие организм нь улаан өнгөнөөс бүрдэнэ, түүнтэй салшгүй холбоотой байгаа биз? 

Өөр өнгийн, бусад цэцэгний дарсан зурагнуудаасаа оруулахыг бодно оо. Мартана, санана...

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье. 

Ягаан цэцэг

Ирж яваа цаг тул дулаараад сайхан л байна. Мэдээж үе үе жиндүү салхилна, бороо шивэрнэ. Энд бороо орохоор уянгалж, эморохгүй ээ. Орж гарахад нороод, угаасан хувцас хатахгүй, амьдралд жаахан тав тух алдуулаад байдаг юм. Хэ хэ. 

Хүн гэдэг чинь их дасамтгай, уйдамтгай, өөр юу билээ? Мөрөөдөмтгий, уярамтгай...

Үүгээр түүгээр зугаалахдаа цэцэгсийн зургийг л их дарах юм даа. 

Энэ гэхэд нэр усыг нь мэдэхгүй. Төгөлдөр хуурын багшийн гэрийн гадаах цэцэг. Өмнө нь байгаагүй. Сая очиход байж байна шүү. Мэдээж зураг дарна. 

Дэлбээг нь ойртуулаад харахад их гоёмсог өө. Сэтгэл сэргээм. Надтайгаа тувт хэлхээтэй байдаг зулзага хүртэл ээж ээ, гоё цэцэг гэдэг болсон байна лээ. Хэ хэ. 

Цаанаа л нэг тийм тансаг. Эмзэг... Их өвөрмөц ягаан өнгөтэй. 

Хорвоо дээр чинь хэдэн төрлийн өнгө байдаг юм бэ дээ? Урлагийн хүн бол ч бүр зүрх сэтгэлээрээ мэдрэх байх даа. 

Би чинь цэцэг тарьж мэдэхгүй ч харж бол баясаж чада өө. Боломж гарвал нэр усыг нь асуудаг л юм. Тэмдэглэж авахгүй бол мартчихна бас. 

Өдөр тутмынхаа амьдралаас жаахан ч гэсэн баяр баясал олж мэдэр гэж уншаад, хэрэгжүүлдэг ухаантай юм. Юу ч байж болно. Цэцэг, зулзагуудын инээд хөөр, мөн тэдний эсэн мэнд оршихуйд гээд л. 

Болоогүй ээ, номынхоо хуудсыг ганц хуудас уншсан ч сэтгэлд таатай санагддаг болсон. Огт уншаагүй, бас ч гэж нэг нүүр, нэг хуудас уншаад амжлаа гээд л. Хи хи. 

Аан тийм, жаахан бага ярих санаатай. Хань ижил "чи хэтэрхий их бураад байна, хааяа сонсож сур" гэж айлдсан. За л гэлээ. Хо хо. 

За тэгээд эх оронд минь, төрөлх хотод минь шороон шуурга, цасан шуурга, дээрээс нь сонгуулийн хэнээ...

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье. 

Happy money

Мөнгөний тухай номныхоо эх хувийг нь уншаад талдаа оров. Маш удаан зээллээ. Буцааж өгөөд, буцааж зээлээд явлаа. Гол нь хажуугаар нь өөр ном уншиж гүйгээд, мөн зав гаргахгүй дэгдэж гүйгээд...

Мөнгө санхүүгийг чиглэлээр япон хэлээр барагтаа уншдаггүй тул аминдаа ийм салбарыг үг хэллэгээ бага багаар баяжуулах санаатай, заавал уншиж дуусгана гэж зүтгэсэн. 

Тэгэхгүй бол шууд л мэргэжлийн хэллэгтэй ном барьж авбал толгой хүлээж авахгүй юм билээ. Монголоороо ч хүлээн авахгүй байхад. Хэ хэ. 

Агуулгын хувьд монгол орчуулгаас нь бага сага түүгээд бичсэн ч энэ удаад дахин "тийм шүү" гэж бодсон зүйлээ бичив. 

Бид мөнгөлөг амьдарч байгаа хүмүүсийг хараад, нэг бол бид тэднийг мөнгөлөг гээд бодчихсон хүмүүсийн үйлдлийг, гаднах байдлыг хараад уурладаг. Бид адилхан л ажиллаад, хөдөлмөрлөөд байх юм, тэгтэл яагаад мөнгөгүй байгаад байна гэж бухимддаг. 

Үнэн тийм ээ? Хи хи. Аминдаа л ажиллаад л, гэртээ ч зүгээр суучихгүй санаатай л зүтгээд байхад гээд бухимддаг байлаа. 

Мөнгөний тухай уншаад, баячуудад атаархах хэрэггүй юм байна, харин тэдэн шиг сэтгэх хэрэгтэй юм байна гэж бага багаар ойлгоод л байна. Хо хо. 

Хамаг хүчээ шавхан, эрүүл мэндээ золин байж ажиллах нь "мөнгөтэй болох"-ын хариулт биш.  

Үүнийг бас өдий насандаа ойлгож байна. Залуухан байхдаа, монгол руу болсон болоогүй мөнгө гуйвалдаг байхдаа, энэ тухай олж уншаад эртнээс ямар нэгэн зүйлд хөрөнгө оруулах ёстой байж дээ гэж бодогддог болсон. 

Тэгсэн бол алдсан ч оносон ч залуу насандаа "омогшоод" эргээд босох чадалтай байж. Одоо болохоор мөнгөгүй болчих вий гэдэг айдас нь ноёлоод байна. 

Хүмүүс мөнгөний тухай их айдастай байдаг. Ирээдүйд би мөнгөгүй болбол яах вэ? Миний цуглуулсан хуримтлал хүрэлцэхгүй бол яах вэ? 

Байна байна. Нэг их ил хэлээд байхгүй ч, ирээдүйд санаа зовоод байна. Зулзагуудаа их дээд сургуульд сургах мөнгө цуглуулахгүй бол, хуримтлуулахгүй бол гэх мэт айдсууд хөвөрнө. 

Энэ мэт айдсууд нь эцэг эхийн, нэг бол ойрын хамаатан садных нь мөнгөнд хандаж буй хандлага их нөлөөлдөг гэнэ шүү. Үнэн байх. 

Зулзагууддаа энэ мэт мөнгөний айдсаа, түгшүүрээ, хандлагаа халдаачихгүйхэн шиг, тунг нь тааруулж зөв ойлгуулаад явахсан даа. Үүний тулд мөнгөтэй хэрхэн харьцах тухай бичигдсэн ном л худалдаж авч тавина даа. 

Сонирхоод унших байх гэж найднам. 

Энэ айдсын эсрэг нь "ХАЙР". Гэхдээ бид хүүхдээ хайрлаж байна гээд зүгээр л айдаст автдаг. Чадахгүй байх, алдах байх гээд айгаад, тэр айдсаа хайрлаж байна гэж зарлаад, эсрэгээрээ хүүхдүүдээ уяад байдаг. 

Хайр нь гэдэг нь байгаагаар нь л хүлээн авах, бүх зүйл амжилттай болно гэж итгэх.  

Үнэн тийм ээ? Алдсан ч хараад л, ажиглаад байж байх ёстой юм шиг байна. Чадах болов уу даа? Нэг мэдсэн л үглэчихсэн явж байх юм...

Одоо цагтаа оршихуй. Өнгөрсөнд харамсаж, ирээдүйд санаа зоволгүй, яг одоо цагтаа амьдрах. Одоо хийж буй үйлдэлдээ, одоо болж буй явдалд, одоогийн байгаа байр байдалдаа талархах, баярлах. "ТАЛАРХАХ, БАЯРЛАХ"...

Энэ "яг одоодоо амьдар" гэж их яригдаж байна тийм үү? Эсвэл миний уншиж буй ном, бичвэрт их гараад байх шиг.  

Мөнгө та хоёрын харилцаа хайраар бялхсан байх. Энэ нь та хүссэн ажлаа хийж байна, хангалттай цалин авч байна, наад захын хэрэгцээ минь хангагдсан байна, болж байна, бүтэж байна гэж хандах. 

Танд мөнгө орж ирэхэд "АРИГАТО" буюу баярлалаа гэж хэлж байх. Мөнгөтэй хүндэтгэлтэй харьцах. 

Дээхэн үед наймаачид бараагаа зарчихдаа мөнгөөрөө үлдсэн бараагаа цохиод байдаг байсан даа. Монголд байхдаа зах дээрээс юм авахад эгч нар голцуу тэгж мөнгөөрөө бараагаа цохьдог байж билээ.

Тэр нь нэг ёсондоо баярлалаа гэсэн үг нь байсан байхдаа, тийм ээ? Хи хи. 

Би ч цалин минь орж ирсэн байвал, энд тэндээс мөнгө орж ирвэл аригато гэж хэлдэг хэлдэг. 

Баярлалаа, аригато гэдэг үгэнд асар их хүч агуулагдаж байдаг шүү. Өдөр тутамдаа хэлж сурах, хэвших.

Мөн өдийг хүртэл дотроо бодож ирсэн нэг талархал бол "Олон залуус гадаад явах гээд чадахгүй, боломж нь гарахгүй байхад би энд ирээд ажиллаж амьдарч байгаадаа талархах хэрэгтэй, зүгээр л нэг цаг нөгцөөж болохгүй юм шүү" гэж боддог юм. 

За тэгээд мөнгийг ад үзэлгүй, мөнгөнд хандах хандлагаа нэг харж үзээд, бүгдэд талархах ёстой юм шиг байна, тал хүртэл нь уншсан зүйлээ базаад хэлэхэд. 

Түр баяртай, үлдсэн тал хэсгийг нь базаад дахин нэг бичвэр оруулна аа. 

Бүгдэд нь амжилт хүсье. 

Хайрхаан

Ззэ, энэ номыг хань ижил захиж авчруулсан. Гэхдээ өөрөө одоогоор уншаагүй байгаа. "Завтай"-гаараа би түрүүлээд унших уу даа? Хэ хэ. 

Гэснээс саяхан Осака дахь найзаасаа бэлгэнд бас нэгийг авсан. Байгаа гэж хэлж зүрхлээгүй. Уучлаарай. Байгаа гээд хэлчихвэл, өөр бэлэг хайгаад, санаа нь зовоод, найздаа төвөг удчихна гэж санаа зовоод. 

Илүү нэгнийгээ дүүдээ бэлэглэсэн. Шимтэн уншаарай гэж хүсье.

Сүүлийн үед ямар ч шашинд жаахан шүүмжлэлтэй ханддаг болсон ч шинэ зүйл мэдэж авсандаа баяртай байна. Угтаа лам хүн, шашныг дээдэлдэг хүндэлдэг хүмүүсийн мөн чанар энэ номд гардаг Лувсанхайдав гуай шиг байвал тийм ээ? 

Оноос өмнө уншина гэж төлөвлөсөн, амжсангүй. Өдийд л дуусгаж байна. 

Шашныг үгүйсгэх гээд байгаа өөртөө, үе үе иймэрхүү агуулгатай ном уншиж байх нь зөв гэж дүгнэлт өгсөн. Тэгэхгүй бол эх орондоо болж байгаа шашны хэт туйлшралыг хараад бухимдаад, өөрийн эрхгүй үгүйсгэх гээд байдаг болчихсон байна лээ. 

За тэгээд Лувсанхайдав гуайн амьдрал тэг чигээрээ адал явдал байжээ. Өөрийнх нь хэлснээр "Хайрхаан! Амьдрана гэдэг чинь үхэхээс бусдыг үзэхийг хэлдэг юм байна" 

Мөн зохиогч Ширчингийн Баатар гуай ч мөн их уран сайхан бичжээ. Олон сайхан зүйр үг, хэлц үгтэй таарлаа. Тэр бүгдийг тодруулж, цаас нааж тэмдэглэв. 

Учир нь би чинь уншаад л байдаг хэрнээ яриандаа жаахан тааруу. Зүйр үг, хэлц үгээ буруу хэрэглээд байна гэж шоолуулдаг хүн шүү дээ. Хо хо. 

Хань ижил шараар одруулж байхыг харчихаад би уншина шүү дээ, дараа нь. "Битгий ингэж тэмдэглээд бай, яах гэж ийм үгийг тэмдэглэсэн юм бол? Иймхэн үг мэддэггүй юм байх даа гэж бодоод, номдоо төвлөрч өгөхгүй байсан" гэнэ ээ. 

Би ч мөчөөгөө өгөхгүй, түрүүлээд уншиж бай, гол нь хурдан унших хэрэгтэй гэв. Ха ха. Цаг зав нь болдоггүй, дээрээс нь над шиг сиймхий л гарвал ном барьж авдаггүй хүн л дээ. 

За юу ярьж байлаа? Аан тийм. Лам хуврага улсууд бас их хөөрхийлөлтэй хувь заяаг туулсан байх юм. Хэдэн жилийн өмнө "Ногоон нздэн лам"-ыг уншаад бас л их өрөвдөж байж билээ. 

Хэлмэгдүүлэлтээр чадалтай хэдэн лам хуврагаа алчихсан, тэгээд хойч үеийнхээ толгойг шашин бол хар тамхи, лам нар бол шар хувалз гээд тархийг нь угаачихсан. 

Гэхдээ "Оройгүй сүм" роман бол өөр шүү. Өөр өнцгөөс нь харж бичсэн. Үнэний хувь ихтэй. Нэг хэсэг энэ романы тухай нэлээд ширүүн хэлэлцүүлэг нүүрномоор болоод өнгөрсөн. Би ч уг зохиолыг, зохиолчийг нь өмөөрөх талдаа...

Бурхан, суврага барих гэж бас л их хөрөнгө зардаг байжээ, их эртнээс. Сүсэгтэй хүнд бол сайхан. Над мэт шиг сүсэггүй юм уу гэхээр хааяа маань уншчихдаг, сүсэгтэй юм уу гэхээр элдэв шашны хэрэгслийг тоодоггүй, хэрэглэж мэддэггүй хүнд дэмий зардал мэт санагдах. 

Мөн уг номын нэг гол санаа нь "хүний газар гүний нутагт явахдаа монгол гэдэг нэрээ эрхэмлэн хайрлаж явах, монгол хүн монгол хүндээ нөмөр нөөлөг болж явах, хүний газар уур омгоо дарж явах" тухайг өгүүлдэг. 

Үнэн үнэн. Японд бидний цөөхөн монголчууд харьцангуй нэр хүнд сайтай ч бас бус хүмүүсийн олиггүй зан авир, шунал тачаалаас болоод үе үе мэдээгээр гарна. "Нэг эврийн үхэр доргивол мянган үхрийн эвэр доргино" гэгч л болно. 

Мөн японы тухай гарна. Хөөрхийс япон хэлтэй, тэнд сурсан лам нараа бас японы тагнуул гээд хороочихдог, ай хөөрхий үнэн тэнэг гэнэн байж дээ гэж бодогдох...

Япон хүнийг зүйрлэн хэлсэн нь үнэхээрийн үнэнд ойрхон санагдаад эндээ хуулж бичив. Хи хи. 

"Наран хүн гэдэг чинь ха гэхээр хаждаг, хөж гэхээр хөөсөрдөг атан тэмээний улаан нүдээ эргэлдүүлэн, туулайн сэтэрхий уруулаараа цухуйх дорсгор шүдээ орсойлгоод, бөхөн хамраараа уурын тэрэг шиг утаа манаруулан хоёр талдаа байн байна хаяад, алагдаага мэт энд тэнд алд дэлэм дэгдэн харайж явдаг". 

Халхчууд ингэж дүрслэн цуурхдаг байсан гэнэ. Инээд ч хүрэх чиг. Одоо үед мэдээж шүд энэ тэрээ янзлуулдаг болчихсон л доо. Хөөрхий минь уруул нь нэг их сэтэрхий юм байхгүй л дээ. Ха ха. 

Ззэ нэг ийм сонин сайхан ном уншчихлаа. Нэг сайхан дураа хүрвэл номонд бичээстэй сонин содон хэлцийг түүж бичиж оруулна аа. 

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье. 

Сакүрадалт

Жил бүр л бичдэг уламжлалт сэдэв. Сакүра цэцэг харж баясан, идэж уух. 

Энэ жил бид нэлээд олуулаа хамт сакүрадав. 2 гэр бүл, нэг том проффесор багштай. Дунд зулзага яваагүй ээ, ээж аавыг тоохоо байсан. Өөрийн гэсэн ертөнцтэй болсон хүн. 

Кюүшёо гэдэг уулынхаа бэлд сакүрагийн модтой. Жил бүрийн энэ үеэр хүн зон ихтэй байдаг. Энэ жил бүтэн сайнд яваад. Залуус их харагдсан. Вьетнам залуус их харагдсан. 

Цагаан дэрвэгэр даашинз өмсөн зургаа авахуулцгаагаад л, сельфи хийгээд л байсан, бүсгүйчүүд нь. Бодвол цахим ертөнцдөө оруулдаг байх. 

Дадлагажигч гэдэг гоё нэрээр ирдэг тэд амралт багатай, ажлын ачаалал ихтэй тул ганц нэг иймэрхүү амралт, арга хэмжээг нь алдахгүйг хичээдэг бололтой билээ. 

Гэснээс сүүлийн үед монгол залуус их ирэх болсон. Манай үүгээр ч мэр сэр ирээд л буцдаг сурагтай. Саяхан 3 залуу буцсан. 3 жил болсон байх. Зам, гүүр барих ажилд дайчлагдсан. Зоос хурааж чадсан эсэхийг нь бүү мэд. Ямартай ч хэдэн ч удаа гэртээ уриад дайлсан. Гэрээсээ хол залуус их баярлаж байсан...

Энэ өдөр харьцангуй хүн цөөтэй, нартай, дулаахан өдөр таарсан. Уулын бэл гэхэд харьцангүй өндөрлөг газар тул амьдардаг хотоо дээрээс тольдож харав. 

Өнгөрдөг зун би Зайсан толгой гарч төрсөн хотоо хармаар л байсан, яг ингэж. Гэм нь хэдэн жилийн өмнө хэдэн япон хүүхэд дагуулаад очиход нүдний өмнө барилга сүндэрлээд, алсын бараа гоё харагдаагүй болохоор, очоогүй. 

Угтаа Улаанбаатар хотоо нэг сайхан тойруулаад харчихдаг тэрхүү толгой байсан бол гэж боддог юм. 

Цэцэглэдэг хугацаа нь хурдан, жаахан бороо, салхинд хийсээд уначихдаг болохоор нь л энэ цэцэгтээ хайртай байдаг байх даа тийм ээ. Байгальтайгаа ойр байна гэдэг чухал юм билээ.

Хийсэж унасан дэлбээ нь бас их үзэсгэлэнтэй, чадвал модон түнээлийх нь доогуур алхана даа, хагас бүтэн сайнд. Худлаа бүтэн сайнд би нэгэн сайн дурын нийгэмлэгийн хуралд сууна. Эрт гарна. 

Хагас сайнд л багыгаа аваад алхах санаа байна. Энэ маань даанч ойрдоо бүлээрч энэ тэр, улирал солигдоод хүний бие хаа бас дасан зохицох гэж хэрэндээ л хямардаг бололтой. Хаваршина билүү? Одооны хэллэгээр. Хо хо. 

Ирэх жилийн сакүрадалтаар ч сайхан дулаахан өдөр таараасай. Энэ жил тухтайхан, аятайхан, таатайхан л сакүрадлаа. Хамт баяссан бүгдэд баярлалаа. 

Түр баяртай, бүгдийнх нь ажилд амжилт хүсье. 

Гадаанаа жимс

Зарим нэг япон айл гадаанаа гоё жимсний модтой байж тоож идэггүй юм. Гайхаад л, асууж үзэж байсан. Хариулт нь янз янз. Арчлаагүй, тордоогүй өөрөөрөө ургаж байгаа тул жимс нь амтгүй байх аа л гэнэ. Өө тоож идэх хүн байхгүй болохоор л гэнэ. Түүх хүнгүй л гэнэ.

Яасан дураараа юм бэ ч билүү?  

Саяхан шилжээд явсан нэг дарга маань харин гэрийнхээ гадаах "зүгээр ургачихсан" жимсээ бидэнд тараадаг байсан юм байна. Нимбэг жимс. Гэснээс энэ жил нимбэг жимс өгөх хүнгүЙ, өөрөө худалдаж авдаг байх даа. Уг нь үе үе устайгаа уудаг юмсан...

Би ч хүнээс дутах дургүй юм болохоороо гэрийнхээ гадаа бас жимсний мод тарьчихаад, эд нар шиг түүх хүн байдаггүй ээ, амт нь жаахан онцгүй ургаж ээ гээд л бааварлаад сууж баймаар санагдаад. 

Гадаанаа жимсний мод тарьчихсан. За за худлаа худлаа, би биш ээ. Гэрийн залуус хамтдаа суулгаад. Зулзага, норж мороод л тэрүүхэндээ хөөрхөн ажилтай л гүйсэн. Хи хи.

Цахимд асар идэвхитэй хүн чинь бас зураг оруулчихсан. Явцыг нь эндээ бас зургаар тайлбарлана аа. 

Мандарины мод. Нэг нартай сайхан өдөр "сайхан мандаарин байна даа" гэж хэлээд иднэ. Хо хо.  

Мөн ойрхон байдаг таньдаг хүнийхээ ууланд 2 мод суулгачихсан гэсэн. Би ч мэдсэнгүй, сүүлд мэдсэн. Асуусан чинь тэг тэг гэсэн гэнэ. Үе үе очиж модоо эргээрэй гэж хань ижил үүрэг даалгавар өгсөн. 

Одоогоор очиж арчилэ, тойроогүй л байна. Мөн гадаах модоо ч тоох завгүй л явна. Учир нь бороо хур ихтэй улс нэг бодлын амар. Яахав явцын дунд бага зэрэг хөрсөө бордох хэрэг гарах байх. 

Өнгөрдөг шинэ жилээр гэрлээр чимээд байсан модоо бүр үндсээр нь сугалаад, хаячихсан. Учир нь тэр модны үндэс нь их тархаж ургадаг, хүчтэй үндэс тул эргэн тойрныхны айлын газар луу ороод, цемент энэ тэрийг нь хагалаад, цуулаад хаячихдаг гэж хүмүүс зөвлөгөө өгсөн. 

Тэгээд л шин он гарахаас өмнө тайрчихсан. 

Бэрсүүт жүржийнхээ модыг томрохоор гэрлээр чимэглэнэ ээ. Зураг оруулна аа.

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.

Ижийдээ цэцэг

Өнгөрдөг бүтэн сайнд зулзага аавыгаа даган уул явчихаад ирэхдээ ижийдээ цэцэг түүж ирсэн. Японы ууланд юу л тарина, бараг бүгд ургачихдаг тул би ингэж түүхэд нь дургүйлхдэггүй шүү. 

Цэцэг тасдлаа гээд унав аа. Мэдээж айлын гадаах цэцгийг тасдахгүй.

Харьж ирэх явцдаа бүр утасдаад ээж ээ, би тандаа цэцэгтэй очиж байгаа шүү гээд л, хайр хүрэм. Хань ижилтэй хамт зургаа авахуулаад илгээчихэж ээ. Бүр нэг эгдүүтэй гэгч нь мишээж байгаад. 

Хүүхэд багадаа ийм л хайр хүрэм шүү. Жаахан томроод ирэхээрээ ч... Ха ха. 

Сэрүү цэцэг. Нарцисс цэцэг. Японоор сүисэн. Энэ цэцэгсийг нэрийг цээжлэх гэж л бас л толгой хүрэхгүй янзтай шүү. Мартчихна. Тэгээд л үе үе ингэж зураг оруулж, толгойдоо суулгах санаатай. 

Цэцэг бүр өөрийн гэсэн утгатай байдаг гэсэн. Сэрүү цэцэг нь "өөрийгөө хайрлах, өрөвдөх" гэсэн утгатай. Өнгө тус бүр бас өөрсдийн гэсэн утгатай. Залхуураад судалсангүй ээ. Та нар хайж үзээрэй. 

Сакүрадах гэсэн чинь сэрүүхэн, сакүра ч гүйцэд цэцэглээгүй л байх шиг байна. Хагас бүтэн сайны аль нэгэнд гарна даа. Зураг орууламз...

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.

Гүнжидтэй өндөг

Үүнийг дарга Токио руу ажлаар явахдаа авчирсан. 

Эдний нэг соёлын талаар байнга шахуу бичдэг дээ. Ийш тийш томилолт, аялал зугаалгаар явахдаа тухайн очсон газрынхаа амттан бүтээгдэхүүнээс авч ирдэг гэж.

Япон улс нь нийт 47 мужтай, тэр бүх газрууд нь ийм өөрсдийн гэсэн нэрийн бүтээгдэхүүнтэй. Бүр жижиг сумдууд хүртэл өөрсдийн нутгийн онцлог зэргээ сурталчихсан бүтээгдэхүүнтэй.

Гаднах цаас нь. Гаднах баглаа цааснууд нь гоё шүү. Ингэж гаднах цаас боодол нь гоёмсог байвал бүтээгдэхүүнээ улам чимээд, тансаг, үнэтэй мэт санагдуулдаг гэж байсан.

                                  

Задлаад, доторх нь. Нэг ижил амттан олон ширхэгтэй, цөөн ширхэгтэй гэж янз янз байдаг. Үнэ нь ч өөр өөр. Ажлын газрынхаа хүний тоонд, гэр бүлийн гишүүдийн тоонд тааруулж гэх мэтээр худалдан авагчдадаа зориулж хийж гаргадаг.

Ширхэглэн задлахаар ийм өндөг шиг хэлбэртэй, цагаан өнгөтэй. Бас хөөрхөн тогтохгүй өнхрөөд байсан шүү, зураг авахын хооронд. Хэ хэ.

Таллаж хуваасан байдал. Энэ хар нь гүнжид хольсон бурам. 

Би иймэрхүү амттанд нэг их дургүй тул, өөрийнхөө хувийг гэртээ авч хариад ингэж таллаж хуваагаад зулзагууддаа өгсөн. Өнөөх хоёр маань амаа олохгүй идсэн. Ха ха.

Дүү нь иймэрхүү япон амттан иддэг болчихсон чинь эгч нь жаахан дурамжхан. Ха ха. Бүгдийг нь л өөрөө ганцаараа идэж байх санаатай. 

За тэгээд амттан хийдэг, үйлдвэрлэдэг хүмүүс хэрэвзээ миний энэ блогийг уншдаг бол санаа авна биз дээ? Ингэж бодож л энд баахан идсэн ууснаа бичдэг шүү. Хи хи. 

Түр баяртай. Бүгдэд нь амжилт хүсье.

Шилжилт хөдөлгөөн ба цэцэгс

Зээ 4 сараад хоёр хоног өнгөрлөө. Цэцэрлэгт шилжилт хөдөлгөөн болов. 3 багш солигдсон. 

Тэрэн дунд хэн байсан гээч. Зулзагын хайртай багш Чихиро. Ядардаггүй, хөөрхөн багш. Би албаар Чихиро багш нь өөр цэцэрлэг рүү явах гэж байгаа юм байна тийм ээ гээд л их гунигтайгаар хэлсэн чинь өнөөхийн маань бүр нулимс нь цийлэгнэж ирээд, аавдаа хэлээд байсан. Хэ хэ. 

Эгдүүтэй, хайр хүрэм байсан ёстой нэг. Элгэндээ тэвэрч нялуурсан бидэн хоёр.

Цэцэрлэгийн үүдэн дэх цэцэг. Төгсөлтийн арга хэмжээг тохиолдуулж чимсэн цэцэг. Амьд цэцгийн хэрэглээ их. Албан газрууд голцуу. Мөн өөрсдөө тарьдаг улс ч их. 

Төгөлдөр хуурын багшийн гэрийн үүдэн дэх цэцэг. Багш үндсэн ажлаа өгч, тэтгэвэрт гарсан гэнэ. Хувиараа бол хичээлээ заана. 

Гэснээс зарим нэг япон айлын үүд их эмх цэгцтэй. Гэтэл манайх гэж хамаг гуталнууд нь хөглөрөөд л. Нэг хүн хэдэн ч гуталтай юм? Бүү мэд. Би л лав энэ жил гутал худалдаж аваагүй, о.зулзагын үлдээсэн хуучин гутлаар л өвөлжсөн. 

Гоё цэцэг ярьж явснаа шивэртэй гутал болоод явчихлаа. Ха ха. 

Ажлын газарт бас 2 хүн солигдсон. Цэцэг болон жижигхэн дурсгалын зүйл бэлэглэсэн. Нэг хүн хариуцаж бэлдсэн, яг юу өгснийг бүү мэд. Дараагаар нь мөнгийг нь хурааж авсан. 

Явж буй хүмүүс бас бидэндээ амттан бэлэглэсэн. Тусад нь зураг оруулна аа. 

Корона гарснаа хойш манай ажлынхан үдэлтийн арга хэмжээ гэж гадуур хооллож, ууж идэх арга хэмжээг зогсоосон. Нэг бодлын амар. Тэртэй тэргүй над шиг гэр бүлээрээ үе үе орж гардаг хүнд. Хэ хэ. 

Бусад байгууллагууд уламжлалт арга хэмжээгээ сэргээгээд, энд тэнд ууж идэж байна лээ. 

Ажлын болон хичээлийн шинэ жилд өөртөө болон та бүхэнд амжилт хүсье. Түр баяртай.

Бас нэгэн том даваа

3 дугаар сарын бас нэг том даваагаа давсан. 

Хамгийн инээдтэй нь эртнээс ээж аавдаа иднэ гэж захиалсан хоолных нь газар хаалттай байж таарав. Би ч наана нь захиалга өгөөгүй байсан юм. Онгорхой байх байх гэж бодоод. Хи хи. 

Тэгээд бид хятад хоолны газар орсон. Манай энэ маш сайн иддэг. Өсч яваа хүүхэд юм даа тийм ээ? Жин нэмчих нь энэ тэр гэж санаа зовохгүй, иднэ ч гэж үзүүлнэ, гэхдээ дуртай зүйлээ л сайн иднэ. 

Дургүйхэн, жаахан амтгүй хоол бол бас голох янзтай. Ха ха. 

Орой нь харьж ирээд бялуугаа идсэн. Бас л зайрмаг бялуу. Аргагүй л эгчийн сонголт. Олон амттай. Бие биенийхээ сонгосноос бас амсчихна. 

Ойрд зайрмаг авахгүй байгаа юм, амтархан идсэн. 

Бэлэг нь бэлэн мөнгө. Бага зэргийг нь өөртөө авч үлдээд, бусдыг нь ээж хадгалж байгаа. Овоо хэд болсон шүү. Ирэх жил билүү дээ, дадлага аялалаараа гарын мөнгө гэж хэрэглэнэ. Мэдээж бүгдийг биш, заримыг нь ахлах ангидаа хэрэглэхээр үлдээнэ. 

Учир нь ахлах сургуулийнхан чинь аялалаар бүр гадаад явдаг. О.зулзага Тайвань яваад ирсэн шүү дээ, ам мөчид. Коронагаас өмнө, азтай. 

Мөн нагац эгч нь мөнгө шилжүүлсэн байхаар нь гутал авчихсан. Уг нь гутал авах төлөвлөгөөгүй байсан чинь, дүүд нь гутал авах гээд дэлгүүр орсон чинь нэг гутал хараад л анхны харцаар дурлачихсан. Ха ха. 

Нээрээ о.эгч нь дүү нартаа бэлэг явуулсан байсан. Бага дүүдээ эвлүүлдэг лего маягийн тоглоом. Охин дүүдээ 2 ширхэг ном. Өмсөхгүй байгаа 2 цамцнаасаа явуулсан, өнөөх нь бөөн баяр. 

Номыг нь ээж тэгж байгаад уншина шүү гээд хэлчихсэн байгаа. Ха ха. Амжих байгаа? 

Ойрд том даваа байхгүй, ашгүй. Сакүра цэцэг үзэхээ хүлээсэн шиг л, цаг агаар дулаарахгүй байна өө. 

Түр баяртай, бүгдэд нь амжилт хүсье.